Total diz protezi sonrası kadın hastalarda dirençli egzersiz eğitimi ve ev programının etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı total diz protez (TDP) cerrahisi geçirmiş kadın hastalarda fizyoterapist eşlğinde dirençli egzersiz eğitimi ve dirençli ev egzersiz programının fiziksel fonksiyon ve hasta bildirimli sonuç ölçümleri üzerine etkisini karşılaştırmaktır. Üç ay önce TDP cerrahisi geçirmiş olan 32 kadın hasta randomize olarak fizyoterapist eşliğinde egzersiz grubu (Grup I, n=16) ve ev egzersiz grubu (Grup II, n=16) olarak iki gruba ayrıldı. Grup I’deki katılımcılar egzersiz istasyonunda büyük alt ekstremite kaslarına yönelik dirençli egzersiz eğitimini fizyoterapist gözetiminde aldı. Grup II’’deki katılımcılar büyük alt ekstremite kaslarına yönelik dirençli egzersizleri ev programı olarak evde yaptı. Hastalar egzersiz programını 8 hafta boyunca, haftada 2 gün, günde 3 set, 10 tekrarla uyguladılar. Değerlendirmeler eğitim öncesinde ve 8 hafta sonrasında yapıldı. Ağrı Görsel Analog Skala, özür Western Ontario McMaster Üniversitesi osteoartrit indeksi (WOMAC), yaşam kalitesi Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği (WHOQOL-BREF-TR), eklem algısı Unutulmuş Eklem Skoru-12 (UES-12), anksiyete Beck Anksiyete Ölçeği (BAE) ile değerlendirildi. Diz eklem hareket açıklığı gonyometre, kuadriseps ve kalça abduktör kas kuvveti el dinamometresi, fiziksel performans düzeyi 30 saniye sandalyeye otur-kalk, 40 metre hızlı tempo yürüme, merdiven çıkıp inme testleriyle belirlendi. Eğitim sonunda Grup I’de ağrı, diz eklem hareket açıklığı, kas kuvveti, eklem algısı, anksiyete ve yaşam kalitesinde gelişme saptandı (p<0,05). Grup II’de ise diz eklem hareketi, kas kuvveti, eklem algısı ve anksiyet düzeyinde gelişme görüldü (p<0,05). Egzersiz yöntemlerinin birbirine üstünlüğü karşılaştırıldığında uyku ve yürüme sırasındaki ağrı şiddeti, etkilenen diz fleksiyon ve ekstansiyon açısı, 30 saniye sandalyeye otur-kalk testi süresi, WHOQOL-BREF-TR, UES-12 ve BAE ölçeği puanları Grup I’de daha fazla gelişme gösterdi (p<0,05). Çalışmamızın sonuçları fizyoterapist eşliğinde ve evde uygulanan dirençli egzersiz eğitiminin TDP cerrahisi geçiren kadınlarda fiziksel performansı, kas kuvveti, özür, eklem farkındalığı ve anksiyete düzeyini olumlu yönde etkilediğini göstermiştir. Yöntemler karşılaştırıldığında fizyoterapist eşliğinde dirençli egzersizlerin ev programı olarak verilen dirençli egzersizlerden üstün olduğu belirlendi.

The aim of this study was to compare the effects of supervised by physiotherapist resistant exercise training and resistant home exercise program on physical function and patient-reported outcome measures in female patients who had undergone total knee replacement (TKP) surgery. 32 female patients who had undergone TKP surgery three months ago were randomly divided into two groups as the supervised by physiotherapist exercise group (Grup I, n=16) and the home exercise group (Grup II, n=16). Participants in Grup I received resistance exercise training for large lower extremity muscles at the exercise station under the supervision of a physiotherapist. Participants in Grup II did the resistance exercises given as a home program for large lower extremity muscles at home. The patients applied the exercise program for 8 weeks, 2 days a week, 3 sets, 10 repetitions per day. Evaluations were made before and 8 weeks after the training. Pain Visual Analog Scale, disability McMaster University of Western Ontario osteoarthritis index (WOMAC), quality of life World Health Organization Quality of Life Scale (WHOQOL-BREF), joint perception Forgotten Joint Score-12 (FJS-12), anxiety Beck Anxiety Scale (BAI) evaluated with. Knee joint range of motion was determined by goniometer, kuadriseps and hip abductor muscle strength by hand dynamometer, and physical performance level was determined by 30 seconds of sit-to-stand test, fast pace walking of 40 meters test and stairs test. At the end of the training, improvement in pain, knee joint range of motion, muscle strength, joint perception, anxiety and quality of life were detected in Grup I (p<0.05). On the other hand, Grup II showed improvement in knee joint motion, muscle strength, joint perception and anxiety levels (p<0.05). Comparing the superiority of exercise methods to each other, the severity of pain during sleep and walking, the affected knee flexion and extension angle, 30-second sit-to-stand test duration, WHOQOL-BREF, FJS-12 and BAE scale scores showed greater improvement in Grup II (p <0.05). The results of our study showed that supervised and at-home resistance exercise training have positive effects on physical performance, muscle strength, disability, joint awareness, and anxiety levels in women who had undergone TKP surgery. When the methods were compared, it was determined that the supervised resistance exercise training was superior to the resistance exercise training given as a home program.