Piperidinopropiyonafton Hidroklorür Bileşiğinin Tip I ve Tip II Memeli Dna Topoizomeraz Enzimleri Üzerindeki Etkisi

Abstract

Antikanser ilaçların çoğunun hücrede sıklıkla bulunan DNA topoizomeraz reaksiyonları ile girişim yaparak etkinliklerini ortaya koyduğu gösterilmiştir. Nitekim kamptotesinin (camptothecin) topoizomeraz I enzimini hedefleyen bileşik olarak tanımlanmasından itibaren sentetik ve doğal bileşiklerin farmasötik önemini değerlendirmek üzere biyolojik çalışmalarda bu enzimlerden geniş ölçüde yararlanılmıştır. Önemli sayıda bileşiğin topoizomeraz reaksiyonları üzerinden sitotoksik etkinliğe sahip olmaları nedeniyle asetonaftonun ve türevinin daha önce rapor edilen fizyolojik aktivitelerinin topoizomeraz reaksiyonlarını içerip içermediklerinin araştırılması hedeflenmiştir. Başlangıç molekülü olan asetonaftonun (AN) biyoaktivitesi ile karşılaştırılmak üzere bileşikte bulunan aminometilin biyoaktiviteye etkisi, Mannich bazı türevi olan piperidinopropiyonafton hidroklorür bileşiği (MB) ile topoizomeraz aktivite ve sitostatik aktivite ölçümleri kullanılarak değerlendirilmiştir. MB laboratuvarımızda sentezlenip karakterize edilmiştir. Memeli DN A topoizomerazları üzerindeki biyolojik aktivitelerini değerlendirmek üzere süpersarmal plazmid relaksasyon ve dekatenasyon deneyleri gerçekleştirilmiştir. Ayrıca HeLa, MCF7 ve A431 hücre hatlarında sitostatik aktivite araştırılmıştır. Verilerimize göre sitostatik değerlendirmelerden bağımsız olarak MB, tip I ve tip II DNA topoizomeraz üzerinde dikkate değer bir etki göstermiştir. MB, MCF7 hücrelerindeki proliferasyona karşı 27.62 μM olan IC50 değeri ile ortalama bir etki göstermiştir. Bununla birlikte MB varlığı topoizomeraz II dekatenasyon aktivitesini etkilemiştir. In vitro koşullarda sonuçlarımız DNA topoizomerazlar ve kanser hücrelerinin proliferasyonu üzerindeki etkilerini direkt olarak açıklamamaktadır. Sonuçlarımız Mannich bazının ilaç geliştirme çalışmalarındaki potansiyel önemi üzerinden değerlendirilmiştir.