Domateste patates Y virüsü (PVY) dayanıklılığının genetiği

Abstract

Patates Y virüsü (PVY), önemli besin kaynaklarından olan domates bitkisi için önemli bir patojendir. Bu patojenin saldırısından bitkiyi korumak için bu çalışmada, 50 farklı yabani tür ve kültür domates türlerinde PVY'ye karşı dayanıklılık kaynakları araştırılmıştır. Yabani ve kültür türleri ve bu hatların çaprazlarından elde edilen F1 ve F2 hatları PVY ile mekanik olarak inokule edilmiştir. İnokule edilen bitkiler, iki haftalık ve dört haftalık dönemlerde DAS-ELISA (Double Antibody Sandwich Enzyme-linked immunosorbent assay) ile test edilmiştir. Yabani domates türlerinde değişik şekillerde dayanıklılık tespit edilmiştir. Lycopersicon chilense ve L. pennellii ve L. hirsutum PI247087 bitkisinde PVY'ye karşı immünite olduğu gözlenmiştir. L. peruvianum, L. pimpinellifolium, L. glandulosum, L. chmielewskii bitkilerinde PVY'ye karşı dayanıklılık olduğu tespit edilmiştir. L. hirsutum ve L. chmielewskii F2 populasyonlarının fenotipik analizlerine göre dayanıklılığın resesif tek genle kontrol edildiği varsayılmaktadır. Sonuçlar Ki-kare analizinde belirlendiği gibi 1:3 açılım oranına uymaktadır.

Potato virus Y (PVY) is an important pathogen for tomato which is an important crop for the human diet. In this study, resistance against PVY was surveyed in 50 different wild and cultivated tomato types to identify sources for protection against this disease. Wild type tomatoes and cultivars and their F1 hybrids and F2 progenies were mechanically inoculated with PVY. Inoculated plants were evaluated by DAS-ELISA (Double Antibody Sandwich Enzyme-linked immunosorbent assay) after two and four weeks. Different types of resistance were observed in wild types. Immunity to PVY was observed in Lycopersicon chilense, L. hirsutum PI247087 and L. Pennellii plants. Resistance to PVY was observed in L. peruvianum, L. pimpinellifolium, L. glandulosum, L. chmielewskii plants. According to phenotypic analysis of L. hirsutum and L. chmielewskii F2 populations, it was hypothesized that resistance was controlling by a single recessive gene because results fit a 1:3 segregation ratio as determined by Chi-square goodness-of-fit analysis.