Çok katlı çok açıklıklı çerçevelerde dolgu duvar konumunun çerçeve davranışına etkisi

Abstract

İnşa edilmiş ve edilmekte olan neredeyse her bina türü yapının analizinde dolgu duvarlar yalnızca binada yük olarak düşünülmüş olup taşıyıcılığa katkısı ihmal edilmiştir. Fakat yapılmış olan çalışmalarla aslında dolgu duvarların bina rijitliğini ve enerji yutma kapasitesini artırdığı, dolayısıyla da yapı davranışını değiştirdiği sonucuna varılmıştır. Yapılan çalışmalardan yola çıkılarak bu tezde ilk olarak tek katlı tek açıklıklı model sonrada üç katlı üç açıklıklı çerçevelerde farklı dolgu duvar dizilimlerine sahip modeller incelenmiştir. Sonuçlar incelendiğinde dolgu duvarın rijit mesnete oturup oturmadığı durumlarda, komşu sağ ve/veya sol çerçevelerin dolgu duvarlı olup olmaması durumunda, komşu alt ve/veya üst çerçevelerin dolgu duvarlı olup olmaması ve düşünülen çerçevenin deprem itme yönünde etkiyi en önde karşılaması durumuna bağlı olarak yapının davranışının değiştiği görülmüştür. TDY 2007’ye göre yapılan eşdeğer basınç çubuğu kabulünde çerçevenin dolgu duvar doluluk durumu dikkate alınmadığı için üç katlı üç açıklıklı yirmi üç modelden alınan sonuçlarla hesabı yapılması istenen her çerçeve için bulunduğu her türlü konumu ve durumu dikkate alan ampirik bir düzeltme faktörü önerilmiştir. Önerilen bu formül ve TDY 2007’ye göre altı katlı altı açıklıklı modeller üzerinde analizler yapılarak önerilen düzeltme faktörünün katkısı gözlemlenmiştir. Sonuçlar incelendiğinde düzeltme faktörü eklenerek yapılan analizlerin TDY 2007’ye göre yapılan analizlere göre daha güvenli tarafta kaldığı sonucuna ulaşılmıştır.

In the analysis and design of almost every building type structures the infill walls are being considered as only gravitational load, and the contribution of infill walls are being neglected while determining the lateral load carrying capacity. However, studies showed that the infill walls may increase the rigidity of the structure and may enhance the energy absorbed by the structure. The contribution of the infill masonry walls to the lateral load resistance of the structure could either be a positive contribution or a negative contribution. In this thesis, different infill masonry wall arrangements in a three-span three-strorey plane frame structure, which is detailed with regarding a single-span single-storey plane frame structure from a previous research, were investigated. The analyses of numerical models showed that the behavior of the structure differs as the configuration of infill masonry walls changed; such as constructing the infill masonry wall on a rigid foundation, having infill masonry walls in the adjacent right, left or both frames, having infill masonry walls in the adjacent upper, lower or both frames, and being the first or last infill masonry wall while resisting the lateral move of the storey. While defining masonry infill walls as a compression regulations. In this study, an empirical correction factor is proposed with regarding the condition of the masonry infill walls in a frame structure. The contribution of the proposed correction factor are examplified on six-storey six-span plane frame structure for some infill masonry wall configurations. The results for six-storey six-span plane frame structure showed that the use of the correction factor may result in more conservative estimation the behavior.