Gender conflict and masculinity in iris Murdoch’s Novel The Sea, The Sea

Abstract

The aim of this dissertation is to analyse Iris Murdoch’s novel The Sea, The Sea from a post-structural point of view to emphasise artificiality of gender roles. Unlike her contemporaries, Murdoch concentrates on the philosophical and moral aspects of the gender issue rather than its political aspect. Platonism and Poststructuralism are dominant elements that have shaped Murdoch’s views. The novel is narrated by an excessively masculinised narrator. This is a literary element preferred by Murdoch to create a detachment between herself and her fiction. This detachment is necessary to emphasise over-developed masculinity’s effect on human consciousness. Throughout the novel, masculinity and femininity are in conflict within the narrator’s mind. This conflict is used to emphasise Murdoch’s ideas on gender roles. According to Murdoch, the gender is an artificial phenomenon. Therefore, the novel tries to deconstruct the traditional gender roles by representing the tragedy of masculine narrator. The narrator’s tragedy is his ignorance and inability to see things free from his masculine perspective. In the end, he reaches a new level of consciousness which is a Platonic salvation. Chapter one concentrates on a poststructural gender model which is also supported by Murdoch. Chapter two analyses Iris Murdoch’s style and techniques. Chapter three analyses the novel by focusing on symbolism, characterisation, and personal relationships. Finally, the conclusion part highlights Murdoch’s views on gender and their effects on the novel.

Bu tezin amacı Iris Murdoch’un Deniz, Deniz romanını cinsiyet rollerinin yapaylığını vurgulamak için Postyapısalcılık açısından incelemektir. Çağdaşlarının aksine, Murdoch cinsiyet meselesinin politik yönünden çok felsefi ve ahlaki yönüne yoğunlaşmıştır. Eflatunculuk ve postyapısalcılık Murdoch’un görüşlerini şekillendiren baskın unsurlardır. Roman aşırı erilleştirilmiş bir anlatıcı tarafından anlatılmaktadır. Bu Murdoch tarafından kendisi ve eseri arasında bir tarafsızlık yaratmak için tercih edilen bir unsurdur. Bu tarafsızlık aşırı gelişmiş erilliğin insan bilinci üzerindeki etkisini vurgulamak için gereklidir. Roman boyunca, erillik ve kadınlık anlatıcının zihninde bir çatışma içerisindedir. Bu çatışma Murdoch’un cinsiyet rolleri üzerindeki fikirlerini vurgulamak içindir. Murdoch’a göre cinsiyet kurgusal bir olgudur. Bu sebeple, roman eril anlatıcının trajedisini sunarak geleneksel cinsiyet rollerini yapısal olarak sökmeye çalışmaktadır. Anlatıcının trajedisi olguları eril görüş açısından bağımsız olarak anlamlandıramaması ve cehaletidir. Sonunda, Eflatuncu bir arınma olan yeni bir bilinç seviyesine ulaşır. Birinci kısım Murdoch tarafından da desteklenen Postyapısalcı cinsiyet modeline odaklanır. İkinci kısım Iris Murdoch’un tarzını ve yöntemlerini inceler. Üçüncü kısım sembolizme, karakter kurgusuna ve kişisel ilişkilere odaklanarak romanı inceler. Nihayetinde, sonuç kısmı Murdoch’un cinsiyet üzerine fikirlerini ve bunların romana etkisini vurgular.