Tip 2 diyabetli bireylerin kronik hastalık bakımını değerlendirme durumları ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki

Abstract

21. yüzyılın en büyük küresel sağlık tehditlerinden biri diabetes mellitustur. Diyabet ve komplikasyonları birçok ülkede ölümlerin önde gelen nedenleridir. Uzun süreli bir hastalık olması doğası gereği, diyabet hastalarında yaşam boyu bakım ve tedaviye ihtiyaç duyulması, diyabet hastalarının kendi kendini izlemesi komplikasyonların önlenmesi için çok önemlidir. Bu çalışmada tip 2 diyabetli bireylerin kronik hastalık bakımını değerlendirme durumu ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte bir araştırmadır. Şubat-Mayıs 2018 tarihleri arasında PAU Hastanesi Endokrin Polikliniğine başvuran 317 hasta araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak, Tanımlayıcı Bilgi Formu, Kronik Hastalık Bakımını Değerlendirme Ölçeği ve Yaşam Yalitesi Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde, SPSS 24.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde sayı yüzde dağılımı, ortalama ve standart sapma, Kolmogorov Smirov analizi, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis testi ve Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonucunda kronik bakımı değerlendirme puan ortalaması 2.45±0.71’dir. Yaşam kalitesi puan ortalaması incelendiğinde, beden sağlığı puan ortalaması 12.11±2.29, ruhsal sağlığı puan ortalaması, 13.26±2.64, sosyal sağlığı puan ortalaması 14.06±3.90, çevre sağlığı puan ortalaması ise 12.23±3.32’dir. Tip 2 diyabetli hastalarda kronik bakım değerlendirme durumu ile yaşam kalitesi arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak hastaların kronik bakımı değerlendirme durumları düşük, yaşam kaliteleri ise orta düzeyde bulunmuştur. Ayrıca kronik hastalık bakımını değerlendirme durumu ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptanmış ve memnuniyet düzeyi arttıkça yaşam kalitesinin de arttığı belirlenmiştir. Gelecekteki araştırmalarda hastaların yaşam kalitesini yükseltmek için bu iki parametrenin birlikte kullanılması önerilmektedir.

One of the greatest global health threats of 21st century is diabetes mellitus. Diabetes and its complications are the leading causes of death in many countries. Due to its nature of being a long term disease, there is a need for lifelong care and management in diabetes self-monitoring of the diabetic patients is very important for prevention of complication. This study aimed to examine the relationships between the status of assesment of chronic illness care and quality of life in patients with type 2 diabetes. This is a descriptive and croos-sectional study. 317 patients who applied to PAU Hospital Endocrine Polyclinic between February-May 2018 constitute the sample of the study. Data were collected using the Descriptive Information Form, Chronic Disease Care Assessment Scale and Quality of Life Scale. Statistical analysis of the study used SPSS 24. 0 software. Number percentage distribution, mean and standard deviation, Kolmogorov Smirov analysis, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis test and Spearman correlation analysis were used. The overall chronic care assessment scale score was 2.45±0.71. When the mean quality of life score was examined, the mean body health score was 12.11 ± 2.29, the mean mental health score was 13.26 ± 2.64, the mean social health score was 14.06 ± 3.90, and the mean environmental health score was 12.23 ± 3.32. It was determined that there was a positive and significant correlation between the status of assesment of chronic care and quality of life in patients with type 2 diabetes. As a result, patients' assessment of chronic care was low and quality of life was moderate. Also, It was found that there was a significant relationship between the status of evaluating chronic disease care and quality of life and it was determined that quality of life increased as satisfaction level increased. It is recommended the use of these two parameters for future research to improve the quality of life of patients.