Buıldıng ıdentıtıes wıth kunstler ın Wınterson’s Art and Lıes and Allende’s Paula

Abstract

The aim of this dissertation is to introduce a contemporary genre; the Feminist Kunstlerroman through the analysis of Jeanette Winterson’s Art and Lies and Isabel Allende’s Paula and trace the artistic self-fulfilment and the self-realization of the female artist via art. Both works put forward female art as a part of the identity of the artistprotagonist and a medium to speak her silenced voice. Hence, art is represented as a force that stands for self-healing, self-affirmation, celebration of life and hope. Highlighting women as individuals refuting the traditional gender roles, the genre defines art as a means of selfdiscovery; a vehicle for voicing the silenced female self, artistic genius and the ignored female communities; and lastly a tool for social change. Regarding the power of art, Winterson and Allende in their particular works assert the artistic creativity of women as a way of resistance and an overt attempt for the recognition of the marginalized women due to their marginalized ethnic background, social class or sexual identity. In that respect, chapter one presents detailed explanations of the classic Bildungsroman, the Female Bildungsroman, the Feminist Bildungsroman. Then Chapter Two forms an expository section about the main features and literary histories of the typical Kunstlerroman, and the female Kunstlerroman. And Chapter three puts forth the Feminist Kunstlerroman through the analysis of Art and Lies and Paula and the oppression of women in those works. Finally, the conclusion section underlines the attempts of Winterson and Allende to voice the oppressed female identity, female artistic self and the previously ignored female communities or “the other” among women via artistic creativity.

Bu çalışmanın amacı, Jeanette Winterson'un Art and Lies (Sanat ve Yalanlar) ve Isabel Allende'nin Paula adlı eserlerini inceleyerek yeni bir edebi tür olan Feminist Kunstlerroman’ı ortaya koymak kadınının sanatçı olarak kendini gerçekleştirmesinin ve sanat yoluyla kendi öz benliğini keşfetmesinin izini sürmektir. Her iki eser de sanatı, kadın sanatçının kimliğinin bir parçası ve susturulmuş sesini duyurmak için bir yol olarak öne sürer. Dolayısıyla, sanat; kendini iyileştirme, kabullenme, yaşamın kutsanışı ve umuda eşdeğer bir güç olarak resmedilir. Geleneksel cinsiyet rollerini reddeden kadınları birer birey olarak öne çıkaran bu edebi tür, sanatı öz olumlama ve kendini keşfetmek için bir araç olarak sunmasının yanı sıra, susturulmuş kadın benliğini, sanatsal dehasını ve yok sayılmış kadın topluluklarının sesini duyurmak ve son olarak sosyal değişim için bir araç olarak tanımlar. Sanatın gücünden yola çıkarak, Winterson ve Allende ilgili eserlerinde, kadının yaratıcılığını yalnızca bir direniş şekli olarak değil, aynı zaman da farklı etnik kökeni, sosyal sınıfı ve cinsel kimliği sebebiyle ötekileştirilen kadının varlığının tanınması için açık bir çaba olarak ortaya koyar. Bu bağlamda, birinci bölüm; klasik Bildungsroman, Kadın Bildungsroman’ı ve de Feminist Bildungsroman türlerinin ayrıntılı açıklamalarını sunmaktadır. İkinci bölüm ise; Kunstlerroman ve kadın Kunstlerroman türlerininin ana özelliklerini ve edebi tarihleri hakkında açıklayıcı bir bölümdür. Son olarak üçüncü bölümde; Art and Lies (Sanat ve Yalanlar) ve Paula eserleri ve bu eserlerdeki kadının baskı altına alınması birer Feminist Kunstlerroman olarak incelenerek bu türün genel çerçevesi çizilmiştir. Sonuç bölümünde de; Winterson ve Allende’nin bastırılmış kadın kimliği, sanatçı benliği ve ötekileştirmiş kadın gruplarının sesini sanat yoluyla duyurma çabaları vurgulamaktadır.