Prediyabetik bireylerde 12 haftalık Nordic Walking egzersizinin etkinliğinin incelenmesi

Abstract

Nordic walking (NW) egzersizi batonlarla yapılan, dolayısıyla üst ekstremitenin de harekete katılımını sağlayarak alt ekstremiteye binen yükü azaltan, daha fazla kas grubunu çalıştıran popüler bir egzersiz türüdür. Diabetes mellitus gelişimini engellemek, hastalığın kontrolünü sağlamak için egzersiz önerilmektedir. Bununla beraber, prediyabetik bireylerde uzun süreli NW egzersiz eğitiminin diyabet gelişimi üzerindeki etkileri bilinmemektedir. Tez kapsamında, 40-65 yaşlarındaki prediyabetik kadınlarda NW egzersizinin insülin direnci, eritrosit deformabilitesi, adipokin düzeyleri ve oksidatif stres üzerindeki etkilerinin aydınlatılması amaçlanmıştır. Prediyabetik bireylere (n=16) maksimum kalp hızının %65’inde, 3 gün/hafta, 12 haftalık ilerleyici NW egzersizi uygulanmış ve sonuçlar sağlıklı bireylerle (n=14) karşılaştırılmıştır. Prediyabet tanısı almış bireylerde eritrosit deformabilitesi bir ektasitometre aracılığıyla, total oksidan-antioksidan kapasite, serum adipokin değerleri ticari kitlerle ölçülmüştür. Sonuçlar ortalama±standart hata (SH) olarak verilmiştir. İstatistiksel analiz için, varyans Analizi, Friedman testi, Spearman ya da Pearson korelasyon analizi ve Ki kare testi kullanılmıştır. Uygulanan NW egzersizi hastaların kilo vermesine, bel, kalça, uyluk, göğüs çevreleri, vücut yağ yüzdelerinde azalmaya sebep olmuştur. Prediyabetik hastaların başlangıç açlık kan şekeri, serum insülin ve HbA1c düzeyleri sağlıklı gruptan yüksek iken, uygulanan egzersiz programı bu parametrelerin kontrol değerlerine dönmesine yol açmıştır. Egzersiz prediyabetik bireylerin eritrosit deformabilitesinde akut ve uzun süreli artışlara sebep olmuştur. Prediyabetik bireylerde ilk egzersiz seansı akut etkiyle total oksidan kapasite ve oksidatif stres indeksinde azalma oluşturmuştur. Serum adipokin düzeylerinde herhangi bir değişiklik saptanmamıştır. Sonuçlarımız NW egzersiz eğitiminin prediyabetik bireylerde diyabet gelişiminin önlenmesinde faydalı olabileceğini, doku kanlanmasını düzenlemek ve akut dönemde oksidatif stresi azaltmak suretiyle olası komplikasyonların gelişmesinin önlenmesinde olumlu katkıları olabileceğini göstermektedir.

Nordic walking (NW) exercise is a popular type of exercise performed with batons, thus enabling the upper extremity to participate in the movement, reducing the load on the lower extremity and resulting in the involvement of large muscle groups. Exercise is recommended to prevent the development of diabetes mellitus and to control the disease. However, the effects of long-term NW exercise on the development of diabetes in prediabetic individuals are unknown. The aim of this thesis is to investigate the effects of NW on insulin resistance, erythrocyte deformability, adipokine levels, oxidative stress in prediabetic women aged 40-65 years. Prediabetic individuals (n=16) underwent progressive NW exercise at 65% of maximal heart rate 3 days/week, 12 weeks, and the results were compared with control (n=14). Erythrocyte deformability was measured with a ektacytometer, total oxidant-antioxidant capacity, serum adipokines were determined by commercial kits in individuals diagnosed with prediabetes. Results are given as mean±standard error (SE). Variance analysis, Friedman test, Spearman or Pearson correlation analysis, Chi square test were used for statistics. NW exercise caused patients to lose weight, decreased body fat percentage, waist, hips, thighs, chest circumferences. While the initial fasting blood glucose, insulin and HbA1c levels of the prediabetic patients were higher than the control group, the exercise program caused return of these parameters to the control values. Exercise caused acute and prolonged increases in erythrocyte deformability of prediabetic individuals. The first exercise session in prediabetic individuals caused decrease in total oxidative capacity and oxidative stress index acutely. No change in serum adipokines was detected. Our results show that NW exercise can be beneficial in preventing the development of diabetes in prediabetic individuals, it can contribute to the development of possible complications by regulating tissue blood supply and acutrly reducing oxidative stress.