Belediye bütçelerinde etkinlik sorunu: Kütahya ve Denizli belediyesi bütçelerinin karşılaştırmalı analizi

Abstract

Köyden kente doğru yapılan göç olgusu 1950'li yıllarda baş göstermiştir. Beraberinde yönetim anlayışında köklü değişimler doğurmuştur. Göçün doğurduğu kentleşme yerel yönetimlerin hizmet sunum alanlarını genişletmiştir. Yerel yönetimler yerel nitelikteki kamusal ihtiyaçları yerine getirme görevini üstlenmiş ve görev ve sorumluluklarında artış yaşamıştır. AB uyum sürecinde yerel özerklik kavramı önem kazanmış yerel yönetimlere yüklenen görevlerin etkin ve verimli şekilde yerine getirebilmeleri için görevleriyle orantılı kaynak dağılımı yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Yerel yönetimlerin en önemlisi olan belediyelere çeşitli finansman kaynakları sunulmuştur. Mevcut gelir kaynaklarını etkin, hızlı ve verimli alanlara kullanması öngörülmüştür. Çalışmamızda Denizli ve Kütahya Belediyeleri örnek olarak seçilmiş 2009 ve 2011 yılları arası gelir ve gider bütçe verilerini kullanarak etkinlikleri değerlendirilmiştir.

Migration from villages to larger cities started in mid 1950's, bringing radical changes about organizational know-how. Theact of moving to larger cities inevitably widened service and responsibilities of local governance. What's more responding public needs and rendering variable services became their majör sphere of responsibility. As a result the matter of resource allocation and distributive justice terms gained more importance especially in the countries struggling to harmonize with EU. The very firstorganism of local administrations is municipalities which are mostly funded by different sources. Effective and rationaluse of these fundings is highly crucial in order to bring service just in time. In this study Denizli and Kütahya Municipalities are taken as a sample and their in-and-out budget datas considered in the light of effectiveness between the years of 2009-2011.