Mekanik ventilatöre bağlı yoğun bakım hastalarında inspiratuvar kas eğitiminin solunum kas gücü ve diyafram kalınlığı üzerine olan etkilerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada yoğun bakımda entübe ya da trakeostomili mekanik ventilatöre bağlı hastalarda inspiratuvar kas eğitiminin solunum kas gücü ve diyafram kalınlığı üzerine etkilerini incelemek amaçlandı. Yöntem: Yoğun bakımda mekanik ventilatöre bağlı olgular blok randomizasyon yöntemiyle iki gruba ayrıldı. Çalışma grubundaki olgulara (n=12) solunum kontrolü, diyafram solunumu, kostal ekspansiyon egzersizleri, postüral drenaj, etkili öksürme, yatak içi ROM egzersizleri ve mobilizasyondan oluşan konvansiyonel göğüs fizyoterapisine ek olarak günde 2 defa inspiratuvar kas eğitimi uygulandı. Kontrol grubundaki olgulara (n=12) ise konvansiyonel göğüs fizyoterapisi uygulandı. Uygulanan eğitimler entübasyondan en az 48 saat sonra başlandı ve olgular taburcu olana kadar ya da eğitimin 21. gününe kadar uygulandı. Tüm olguların eğitim öncesi inspiratuvar kas gücü, diyafram kalınlığı, hareketliliği, mekanik ventilatör parametreleri, tidal volümleri, dakika ventilasyonları ve fiziksel fonksiyon düzeyleri; ekstübasyon öncesi inspiratuvar kas gücü, mekanik ventilatör parametreleri, tidal volümleri ve dakika ventilasyonları; taburculuk öncesi inspiratuvar kas gücü, diyafram kalınlığı, hareketliliği ve fiziksel fonksiyon düzeyleri değerlendirildi ve ekstübasyon durumları, süreleri ve taburculuk süreleri kaydedildi. Bulgular: Çalışma grubu olgularında inspiratuvar kas gücü, diyafram kalınlığı ve hareketliliği, tidal volümler, dakika ventilasyon ve fiziksel fonksiyon düzeyi eğitim öncesine göre anlamlı derecede artmıştır (p<0,05). Kontrol grubu olgularında ise inspiratuvar kas gücü, diyafram hareketliliği, tidal volümler, dakika ventilasyonu ve fiziksel fonksiyon düzeyinde anlamlı değişiklik olmazken (p>0,05), diyafram kalınlığında ise anlamlı azalmalar görülmüştür (p<0,05). Çalışma grubu olgularının yoğun bakımda yatış süreleri kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde daha kısa ve ekstübasyon oranı kontrol grubuna göre anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları mekanik ventilatöre bağlı yoğun bakım hastalarında konvansiyonel göğüs fizyoterapisine ek olarak inspiratuvar kas eğitimi uygulamasının inspiratuvar kas gücü, diyafram kalınlığı, hareketliliği, tidal volümler ve dakika ventilasyonu ve fiziksel fonksiyon düzeyini arttırmada daha etkili olabileceğini, ekstübasyon oranında artış ve yoğun bakımda yatış süresinde azalma sağlayabileceğini gösterdi.

Purpose: The aim of this study was to analyze the effects of the inspiratory muscle training (IMT) on respiratory muscle strength and diaphragm thickness in intensive care patients with mechanical ventilator. Methods: Subjects with mechanical ventilator in intensive care were divided into two groups by block randomization. In the study group (SG), (n=12), IMT was performed 2 times a day in addition to conventional chest physiotherapy (CP) consisting of breathing control, diaphragm breathing, costal expansion exercises, postural drainage, effective coughing, in-bed ROM exercises and mobilisation. Conventional CP was applied to the control group (CG), (n=12). The trainings were applied after 48 hours of intubation and until discharge or until the 21st day of the training. Inspiratory muscle strength (IMS), diaphragm thickness and mobility, physical function levels were assessed before training and discharge; IMS, mechanical ventilator parameters, tidal volumes and minute ventilation were assessed before training and extubation. The number of subjects who were extubated, length of the extubation and length of stay at intensive care were recorded. Results: Inspiratory muscle strength, diaphragm thickness and mobility, tidal volumes and minute ventilation and pyhsical function levels were singnificantly increased in SG before discharge (p<0.05). In the CG, although there were no significant differences in the IMS, diaphragm mobility, tidal volumes and minute ventilation and physical function levels (p>0.05), significant decreases in the diaphragm thickness were observed. Length of stay at intensive care was significantly shorter and the extubation rate was significantly higher in the study group (p<0.05). Conclusion: The results of this study shows that addition of IMT to conventional CP in the intensive care patients with mechanical ventilator may be more effective on IMS, diaphragm thickness and mobility, tidal volumes, minute ventilation and physical function level. And it can provide increased extubation rate and shorter length of stay at intensive care.