Öğretmenlerin çocuk sevme düzeyleri ile öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları arasındaki ilişki

Abstract

Bu çalışmada, ortaokul öğretmenlerinin çocuk sevme düzeyleri ile öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bu amaçla, ortaokul öğretmenlerinin çocuk sevme düzeyleri, çocuk sevme düzeylerinin kişisel değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık gösterme durumları ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları, öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları kişisel değişkenlere göre anlamlı bir farklılık gösterme durumları incelenmiştir. Ayrıca, çocuk sevme düzeyleri ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasında manidar bir ilişki olup olmadığına bakılmıştır. Çalışma verileri 2018- 2019 eğitim öğretim yılı içerisinde Denizli Merkezefendi ilçesine bağlı ortaokul kurumlarında çalışmakta olan 129 öğretmenden elde edilmiştir. Öğretmenlerin çocuk sevme düzeylerini belirlemek için Barnet Çocuk Sevme Ölçeği, öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarını ölçmek için Üstüner tarafından geliştirilen Öğretmenlik Mesleği Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Katılımcıların demografik özellikleri ise araştırma esnasında geliştirilen kişisel bilgi formu kullanılarak tespit edilmiştir. Verilerin analizi SPSS istatistik programıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarında, öğretmenlerin çocuk sevme düzeylerinin cinsiyet, medeni durum, sahip oldukları çocuk sayısı, branş değişkenlerine göre farklılaşmadığı fakat öğretmenlik mesleğini isteyerek seçip seçmeme durumuna göre farklılaştığı ortaya çıkmıştır. Başka bir sonuç ise öğretmenlerin, öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının cinsiyet, medeni durum, sahip oldukları çocuk sayısı, branş değişkenlerine göre farklılaşmadığı fakat öğretmenlik mesleğini isteyerek seçip seçmeme durumlarına göre farklılaştığı ortaya çıkmıştır. Son olarak ortaokul öğretmenlerinin çocuk sevme düzeyleri ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasında pozitif yönlü yüksek düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir.