I-III. bölge fleksör tendon yaralanmalarında elektromiyografik (EMG) biofeedback eğitiminin elektriksel kas aktivitesi ve fonksiyonel duruma etkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırmada I-III. bölge fleksör tendon yaralanmalarında kassal aktivitedeki artışla tendon kaymasını fasilite edeceği düşünülerek erken pasif hareket protokolüne ek olarak uygulanan EMG biofeedback eğitiminin elektriksel kas aktivitesi (EKA) ve fonksiyonel duruma olan etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Prospektif randomize kontrollü olarak planlanan araştırmaya I-III. bölge fleksör tendon yaralanmaları nedeniyle opere edilen olgulardan alınma ölçütlerine uyanlar dahil edildi. Olgular rastgele sayılar tablosu kullanılarak, blok randomizasyon yöntemiyle her biri 11 olgudan oluşan 2 gruba ayrıldı. Birinci gruba erken pasif hareket yöntemine (modifiye Duran protokolü) ek olarak EMG biofeedback eğitimi uygulanırken, ikinci grup sadece erken pasif hareket yöntemi ile takip edildi. Tedavi programı haftada 3 gün, 12 hafta boyunca, aynı fizyoterapist tarafından yapıldı. Postoperatif 5,12 ve 24. haftalarda eklem hareket açıklığı (EHA) ve EKA değerlendirilerek olgulara Michigan El Sonuç Anketi (MESA) uygulandı. Ayrıca 12 ve 24. haftalarda kavrama kuvveti ile 1, 5, 12 ve 24. haftalarda Görsel Analog Skalası (GAS) ile algılanan ağrı şiddeti değerlendirildi. İki grubun karşılaştırılması için Mann- Whitney U Testi kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan toplam 22 olgudan 8’i kadın (%36.4), 14’ü erkekti (%63.6). Olguların yaş ortalaması 34.27±10.42 (18-56) yıldı. Yaralanan parmak sayısı Grup 1’de 11, Grup 2’de 15’ti. Total Aktif Hareket (TAH) sınıflamasına göre 24. haftada iyi skoruna sahip parmak oranı Grup 1’de %45.5, Grup 2’de %33.3; modifiye Strickland sınıflamasına göre ise iyi ve mükemmel skoruna sahip parmak oranı Grup 1’de %81.8, Grup 2’de %73.3’tü. İki grubun 1, 5, 12 ve 24. hafta GAS sonuçları; 5, 12 ve 24. hafta EHA, EKA ve MESA değerleri ile 12 ve 24. hafta kavrama kuvveti değerleri arasında anlamlı bir fark mevcut değildi (p>0.05). Sonuç: EMG biofeedback eğitiminin erken pasif hareket yöntemine göre fonksiyonel durum üzerindeki etkisi açısından bir üstünlüğü yoktu. Ancak aktif harekete başlanan dönemde etkili ve yeterli bir tendon kayma miktarı elde etmede erken pasif hareket yöntemine ek olarak uygulanan EMG biofeedback eğitiminin hasta motivasyonunu artıracağı görüşündeyiz.

Aim: The aim of the study was to investigate the effect of electromyographic (EMG) biofeedback training applied with the assumption that it will facilitate the tendon gliding with the increase in muscular activity and in addition to early passive motion protocol on electrical muscle activity (EMA) and functional status in zone I-III flexor tendon injuries. Materials and Methods: Cases who underwent surgery for flexor tendon injuries in zone I-III and met the inclusion criteria were included in this prospective randomized controlled trial. Cases were randomly divided into two groups of 11 cases each by block randomization, using table of random numbers. In the first group, EMG biofeedback training was applied in addition to the early passive motion method (modified Duran protocol), while the second group was followed only by early passive motion method. The treatment program was performed by the same physiotherapist three times a week, for 12 weeks. At the postoperative 5th, 12th and 24th weeks, joint range of motion (ROM) and EMA were evaluated, and the Michigan Hand Outcome Questionnaire (MHQ) was administered to the patients. In addition, the grip strength at 12th and 24th weeks, and the perceived pain intensity by Visual Analogue Scale (VAS) at 1st, 5th, 12th and 24th weeks were assessed. The Mann-Whitney U Test was used to compare the two groups. Results: Of the 22 cases included in the study, 8 were female (36.4%) and 14 were male (63.6%). The mean age of the cases was 34.27±10.42 (18-56) years. The number of injured fingers was 11 in Group 1 and 15 in Group 2. According to the Total Active Movement (TAM) classification at 24th week, the ratio of fingers with good score was 45.5% in Group 1 and 33.3% in Group 2, and in modified Strickland’s classification the ratio of fingers with good and excellent scores was 81.8% in Group 1 and 73.3% in Group 2. There was no significant difference between the two groups in terms of VAS results at 1st, 5th, 12th and 24th weeks, the ROM, EMA and MHQ scores at 5th, 12th and 24th weeks, and the grip strength at 12th and 24th weeks (p>0.05). Conclusion: EMG biofeedback training was not superior to early passive motion method in terms of the effect on early functional status. However, we believe that EMG biofeedback training applied in addition to early passive motion method will increase patient motivation to obtain an effective and sufficient tendon gliding during the active movement period.