Cumhuriyet döneminde Denizli’de dokumacılığın gelişimi

Abstract

İnsanoğlunun giyinme ihtiyacından doğan dokuma, günümüze kadar devamlılığını sürdürmüştür. Günümüze kadar giyinme ihtiyacına bağlı olarak yapılan her dokumada ayrı bir dokuma hikayesi var olmuştur. Denizli antik çağdan günümüze kadar bu alanda önemli başarılara imza atmıştır. Orta Asya’dan itibaren köklü dokuma kültürüne sahip olan Türkler, Denizli’dedokumanın daha ileriye taşınmasını sağlamışlardır. Bu durum Osmanlı Devleti dokumalarının XIX. yy’de Avrupa sanayisi karşısında zor duruma düşüne kadar devam etmiştir. Cumhuriyetin kurulmasının ardından hak ettiği değeri yeniden gören Denizli dokumacılığı, II. Dünya Savaşı’nın getirmiş olduğu olumsuzluklar karşısında birlik olmayı başarmış ve Türkiye’ye de örnek olmuştur. Denizli’de uzun yıllar geleneksel dokumacılık bozulmadan devam etmiştir. Denizli’de ilk dokuma fabrikası 1953’te devlet desteği ile kurulurken bu adıma pek çok girişimci ilgisiz kalmıştır. Ancak 1970’lerde çok ortaklı şirketler ile sermaye birikimini arttıran kent, 1980’lerde ihracata öncülük etmeyi başarmıştır. Öyle ki 1980’lerde uluslararası sahaya da açılmayı başaran Denizli dokumacılığı, kendisinden sonraki kuşaklara da örnek teşkil etmiştir. Ayrıca dokumacılık Denizli sanayisinde adeta lokomotif görevi görerek Denizli’nin gelişmesine katkıda bulunmuştur. 1990’larda özellikle dokuma alanında zirveye ulaşan kent, “Anadolu Kaplanları” arasında yer almıştır. 2001 krizinin etkileri Denizli’de dokumacılığın ihracata yönelik olması nedeniyle her ne kadar hissedilmese de 2008’de yaşanan kriz sonrasında köklü pek çok dokuma fabrikası kapanmak zorunda kalmıştır. Ancak 2010’dan sonra iş alanında yeni sahalar bulmayı başaran Denizli dokumacılığı, yeniden parlamaya başlamıştır.

The weaving, born out of the need of mankind to dress, has continued to last to this day. Until present day, there has been a separate weaving story in every weaving made depending on the need for dressing. Denizli has achieved significant achievements in this field from ancient times to the present day. Turks with a deep-rooted weaving culture from Central Asia have ensured that weaving is moved further in Denizli. This situation continued until the Ottoman State weavings had a difficult situation against the European industry in the 19th century. Denizli weaving, which resaw the value it deserved after the establishment of theRepublic, was founded during World War II, it managed to unite in the face of the negativity of World War II and set an example forTurkey. For many years traditional weaving continued intact in Denizli. While the first weaving factory in Denizli was established in 1953 with state support, many entrepreneurs remained uninterested in this step. The city, which increased its capital accumulation with multi-partner companies in the 1970s, managed to lead exports in the 1980s. So much so that Denizli weaving, which also managed to open up to the international field in the 1980s, set an example for the generations after itself. Inaddition, weaving has contributed to the development of Denizli by acting as a locomotive in Denizli industry. The city reached its peak especially in the field of weaving in the 1990s, also was among of the "Anatolian Tigers". Although the effects of the 2001 crisis are not felt because weaving is aimed at exports in Denizli, many well-established weaving factories have had to close since the crisis in 2008. However, after 2010, Denizli weaving which managed to find new fields in the field of business, began to shine again.