Türkiye’de enflasyon hedeflemesi ve Taylor kuralının geçerliliği

Abstract

Enflasyon hedeflemesi rejimi, ilk kez 1990 yılında Yeni Zelanda tarafından uygulanmıştur. Türkiye’de 2002 yılında örtük enflasyon hedeflemesi rejimi uygulanmıştır. Enflasyon hedeflemesi için gerekli önkoşulların sağlanması üzerine 2006 yılından itibaren açık enflasyon hedeflemesi rejimi uygulanmaya başlanmıştır. Enflasyon hedeflemesi rejiminde Merkez Bankasının temel para politika aracı kısa vadeli faiz oranlarıdır. Enflasyon hedeflemesi rejiminde Merkez Bankasının temel amacı fiyat istikrarını sağlamaktır. 2008 küresel krizle birlikte Merkez Bankası, temel amacı olan fiyat istikrarı yanında finansal istikrarı da gözetmeye başlamıştır. Enflasyon hedeflemesi rejimi kapsamında kısa vadeli faiz oranlarının belirlenmesinde en çok kullanılan yöntem Taylor kuralıdır. Taylor kuralı, enflasyon açığının ve üretim açığının kısa vadeli faiz oranlarına verdiği tepkiyi ifade etmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye’de enflasyon hedeflemesi rejimi doğrultusunda Taylor kuralının geçerliliğini analiz etmektir. Bu amaçla, döviz kuru ile genişletilmiş Taylor kuralı ve finansal istikrarı dikkate alan Taylor kuralı olmak üzere iki farklı model tahmin edilmiştir. Analiz aşamasında, 2002:01-2019:01 ve 2011:01-2019:01 dönemlerini kapsayan aylık veriler kullanılmıştır. Analizde, ARDL sınır testi yaklaşımı ile seriler arasındaki eşbütünleşme ilişkisi tahmin edildikten sonra VAR yöntemi ile serilerin etki-tepki analizleri incelenmiştir. Son olarak, seriler arasındaki nedensellik ilişkisi Toda-Yamamoto nedensellik testi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular neticesinde, döviz kuru ile genişletilen Taylor kuralı modeline göre, Merkez Bankasının fiyat istikrarını gözetmediği sonucuna varılmıştır. Finansal istikrarı dikkate alan Taylor kuralı modelinin analiz sonuçlarına göre, Merkez Bankasının finansal istikrarı dikkate aldığı tespit edilmiştir.

The inflation targeting regime was first implemented by New Zealand in 1990. In Turkey, implicit inflation targeting regime was implemented in 2002. The open inflation targeting regime has been implemented since 2006, following the provision of the necessary prerequisites for inflation targeting. In the inflation targeting regime, main monetary policy instrument of the Central Bank is shortterm interest rates. In the inflation targeting regime, the main goal of the Central Bank is to ensure price stability. With the 2008 global crisis, the Central Bank began to observe financial stability as well as its main purpose price stability. The Taylor rule is the most widely used method in determining short-term interest rates under the inflation targeting regime. The Taylor rule, refers to the response of the inflationgap and outputgap to short-term interest rates. The main goal of this study is to analyze the validity of the Taylor rule in line with the inflation targeting regime in Turkey. For that purpose, two different models have been estimated: augmented Taylor rule by exchange rate and the Taylor rule which takes into account financial stability. During the analysis, were used monthly data covering the periods 2002:01-2019:01 and 2011:01-2019:01. In this analysis, after cointegration relationship between the series were estimated with the ARDL bounds test approach, effect-reaction analysis of series were analysed with the VAR method. Finally, the causality relationship between the series was analysed with the Toda-Yamamoto causality test. As a result of findings obtained, it was concluled that the Central Bank didn’t observe the price stability according to by exchange rate augmented Taylor rule. According to the result of the Taylor rule model, which takes into account financial stability, it is determined that the Central Bank takes into consideration financial stability.