Gender discourse in selected european fairy tales: Masculinity constructed upon the objectification, repudiation and devaluation of femininity

Abstract

Mainly targeted to children and written with the aim of reiterating dominant social patterns and codes, fairy tales play a significant role on conditioning individuals to perform the idealized gender roles they are expected to play in society. Thus, they have been frequently studied on from various perspectives in terms of gender, essentially focusing on the construction and subordination of feminine identity. However, the construction of masculine identity and its relation to, and dependence upon femininity, has been thus avoided. This thesis utilizes critical discourse analysis (CDA) to interrogate hegemonic masculinity as product of a dominant sociocultural discourse exposed through the selected European fairy tales; Hansel and Gretel, Fortunio and the Siren, The Pig Prince, The Wild Boar, and Little Snow White. The aim is to reveal that these pan-European fairy tales are sociocultural devices playing a significant part in reproduction and maintenance of a common androcentric gender discourse which normalizes masculine domination and legitimizes the objectification, devaluation, and repression of femininity in regional and global levels. This examination demonstrates that hegemonic norms of masculinity imposed in the selected fairy tales are contradictory since in order to exist they require the perpetuation of the same androcentric discourse and thus the representation of women. As might be expected, when the infrastructure of this androcentric discourse is interrogated and decentered, the hegemonic masculinity also falls into an existential crisis. The “masculinity crisis” noised around in Western societies today, is due to this preexisting ontological insecurity for it is no longer possible to discursively limit women into androcentric representation of woman.

Esas olarak çocukları hedef alan baskın sosyal kalıpları ve kodları yinelemek amacıyla yazılan masallar, bireyleri toplumda oynamaları beklenen, idealize edilmiş cinsiyet rollerini yerine getirmeye koşullandırmada önemli bir rol oynamaktadır. Bu nedenle masallar toplumsal cinsiyet açısından, ağırlıklı olarak kadın kimliğinin inşası ve ikincil duruma itilmesine odaklanan çeşitli perspektiflerden sık sık incelenmiştir. Bununla birlikte eril kimliğin inşası ve bunun kadınlıkla ilişkisi ve ona bağlılığı göz ardı edilmiştir. Bu tez, seçilmiş Avrupa masalları; Hansel ve Gretel, Fortunio ve Siren, Domuz Prens, Yaban Domuzu ve Küçük Pamuk Prenses aracılığıyla sergilenen baskın bir sosyokültürel söylemin ürünü olarak hegemonik erkekliği sorgulamak için eleştirel söylem analizinden (CDA) yararlanmıştır. Amaç Avrupa’ya özgü bu masalların, bölgesel ve küresel düzeyde erkek egemenliğini normalleştiren ve kadınlığın nesneleştirilmesini, değersizleştirilmesini ve baskı altına alınmasını meşrulaştıran ortak bir erkek egemen cinsiyet söyleminin yeniden üretilmesinde ve sürdürülmesinde önemli rol oynayan sosyokültürel araçlar olduğunu ortaya çıkarmaktır. Bu çalışma, seçilen peri masallarında empoze edilen hegemonik erkeklik normlarının var olabilmek için, aynı erkek egemen söylemin ve kadının bu söylem içerisindeki temsilinin sürdürülmesine ihtiyaç duyduğunu ve bu bakımdan çelişkili olduğunu ortaya koyar. Tahmin edilebileceği gibi bu erkek egemen söylemin altyapısı sorgulanıp merkezsizleştirildiğinde hegemonik erkeklik de varoluşsal bir krize girer. Bugün Batı toplumlarında dillendirilen "erkeklik krizi", öteden beri var olan ontolojik güvensizlikten kaynaklanmaktadır. Çünkü söylemsel olarak kadınları, kadınların erkek egemen temsiliyle sınırlamak artık mümkün değildir.