İzmir yöresinde geleneksel boncuk üretimi ve koruma önerileri

Abstract

Kültürel miras ait olduğu topluluğun günlük, törensel ritüellerini, gelenek ve görenekleri ile birlikte yaşam tarzını ifade eden bilgi ve belgelerden oluşur. Gelecek kuşakların atalarının yaşam biçimini, aynı zamanda kullandığı objeleri, nesneleri hangi ortamlarda, hangi nedenler ile hayatın içine aldıklarını anlamaları için katkıda bulunur. İnternet ağının yaygın kullanımı neticesinde iletişim ve etkileşimin oldukça hızlandığı günümüzde bireylerin birbirinin aynısı olmaktan korumanın yollarından biri de kültürel mirası korumaktır. Bu tezin amacı kültürel miras kavramı içine giren taşınabilir kültürel miraslarımızdan biri olarak kayıtlara geçen geleneksel cam ve cam nazar boncuğun gelecek nesillere aktarımı amacı ile yapılan araştırmaları kapsayan bir çalışma olarak hazırlanmıştır. Bu çalışma 3 ana bölüm olarak ele alınmıştır. Birinci Bölüm Camın Tanımı, Yapısı ve Tarihçesi, İkinci Bölümde Nazar ve İzmir Yöresi (Görece-Nazarköy) Cam Nazar Boncuğu Üretimi ana başlıkları altında değerlendirilmiştir. Ayrıca İzmir Cumaovası (Menderes) Görece’de Cam Boncuk-Nazar Boncuğu Yapımı ve İzmir Kemalpaşa Nazar Köyde Cam Boncuk yapımı açıklanmıştır. Üçüncü bölümde Koruma Kültürü ve Geleneksel Cam Boncuk Üretiminin Korunması, başlıkları altında irdelenmiştir. Değerlendirme ve Sonuç kısmında ise kültürel mirasın aktarımını nasıl sağlanabileceği konusunda günümüzde halen çalışır durumda bulunan geleneksel cam ocaklarının sürdürülebilirliğini sağlayabilmek için çözüm önerileri olarak kültürel turizm, çalışabilir durumda açık hava müzesi konumuna gelen ocaklarda workshop gibi cam çalışmaları öneriler sunulmuştur.

Cultural heritage consists of knowledge and documents that express the daily ceremonial rituals, the lifestyle together with the traditions and customs of the community to which it belongs. It contributes to next generations for understanding the lifestyles of their ancestors, as well as the objects they used , in what environments and for what reasons they used them in life. As a result of the widespread use of the internet network, communication and interaction significantly accelerated nowadays, one of the ways to conserve individuals from being the same as each other is to conserve the cultural heritage. The aim of this thesis is to study the traditional glass and glass evil eye bead, which is recorded as one of our movable cultural heritage, which is included in the concept of cultural heritage, in order to transfer it to next generations. This study is considered as 3 main chapters. Chapter one presents the definition, structure and history of glass; in the second chapter, the main titles of evil eye belief and glass evil eye bead making in İzmir region (Görece-Nazarköy) were examined. Also the glass bead - evil eye bead making in İzmir Cumaovası (Menderes) Görece and glass bead making in İzmir Kemalpaşa Nazarköy were described. The third chapter was examined under the titles of the conservation culture and the conservation of traditional glass bead making. In the evaluation and conclusion chapter, for the transfer of cultural heritage; cultural tourism and glass works such as workshop in glass furnaces which became open-air museums are presented as solution suggestions in order to ensure the sustainability of the traditional glass furnaces that are still in operation today.