Nörolojik özürlü bireylerin ev güvenliğinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma nörolojik özürlü bireylerin yaşam alanlarının güvenlik durumlarını ve risklerini saptamak amacıyla planlanmıştır. Araştırmaya Denizli’de yaşayan, Serebrovasküler Olay’a (SVO; n=43), Parkinson Hastalığı’na (PH; n=10), Multiple Sklerozis’e (MS; n=16), Spinal Kord Yaralanması’na (SKY; n=14) sahip olan, toplam 83 birey alınmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 56.89±16.53 yıl, özür süreleri 5.67±6.58 yıldır. Katılımcıların özür düzeyleri Modifiye Rankin Skalası, Modifiye Hoehn Yahr Skalası, Genişletilmiş Özürlülük Durum Ölçeği ve Amerikan Spinal Yaralanma Derneği Skoru kullanılarak belirlenmiştir. Katılımcıların ev güvenlik durumu Ev Güvenlik Kontrol Listesi (EGKL) ile değerlendirilmiştir. Ayrıca katılımcıların yaşam şekli ve ev durumu ile ilgili diğer bilgileri de kaydedilmiştir. Bu çalışmadan elde ettiğimiz EGKL sonuçlarına göre, 77 (%93) katılımcının evi “tehlikeli”, 6 (%7) katılımcının evi ev güvenliği puanı açısından “iyi” olarak bulunmuştur. Hiçbir ev güvenlik açısından “mükemmel” olarak bulunmamıştır. Katılımcılar özür gruplarına, eğitim durumlarına, gelir düzeylerine ve ev tiplerine göre EGKL puanı açısından karşılaştırıldıklarında, istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Fakat ambulasyona yardımcı cihaz kullanan ve kullanmayan grupların EGKL puanları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Bu araştırmadan elde ettiğimiz sonuçlar nörolojik özürlü bireylerin ev güvenliklerinin çok yetersiz olduğunu göstermiştir. Nörolojik özürlü bireylerin ev kazaları ile oluşabilecek ikincil problemleri rutin ev değerlendirmeleri ve yapılacak uygun modifikasyonlarla kolaylıkla önlenebilir. Bu bakımdan çalışmamızın sonuçları, nörolojik özürlü bireylerin ev güvenliğine katkı sağlayacak yeni çalışmalara temel oluşturacak niteliktedir. This aim of this study was to determine environment safety status and risks of individuals with neurological disorders. 83 participants living in Denizli with Cerebrovascular Disease (CVD; n=43), Parkinson’s Disease (PH; n=10), Multiple Sclerosis (MS; n=16) or Spinal Cord Injury (SCI; n=14) were included in the study. The mean age of the participants was 56.89±16.53 years and the duration of disabilities was 5.67±6.58 years. Disability status was evaluated using by Modified Rankin Scale, Modified Hoehn Yahr Scale, Expanded Disability Status Scale or American Spinal Injury Association form. Home safety status of the participants was evaluated using by Home Safety Check List (HSCL). The data in terms of living style and residential design of the participants were also recorded. While 77 (93%) participants had ‘dangerous’ homes, 6 (7%) participants had ‘good’ homes according to the HSCL scores. Nobody had ‘perfect’ home in this study. When all participants were compared in terms of types of disability, education level, income status and home style, no significant differences according to their HSCL scores were found (p>0.05). When the participants using or not assistive ambulatory devices were compared, a significant difference was found (p<0.05). The results of this study showed that home safety of participants with neurological disorders was highly insufficient. Secondary problems, such as home accidents of the individuals with neurological disabilities can easily be prevented with routine home assessments and making relevant modifications. That’s why; the results obtained from this study would be basic for new studies about home safety of the disabled people with neurological diseases