Memory narrates the story: Identity, body and space in Jeanette Winterson’s selected novels

Abstract

This thesis analyzes Jeanette Winterson’s The Passion (1987), Written on the Body (1992) and Lighthousekeeping (2004) within the concept of memory through a close textual analysis. Framed by theoretical background referring to philosophers such as John Locke, Henri Bergson, Thomas Reid, Maurice Merleau-Ponty and Edward S. Casey, this thesis explores how memory plays a role in shaping an individual’s identity and how body and spaces form memory. An individual as a spatial temporal being perceives the world through sensory perceptions of her/his body and forms her/his body and spatial memories through this interaction. The recollections of these memories, pleasant or painful, affect the present. This study also highlights the effectiveness of recreations and reinterpretations of the past on an individual’s existence, and how voluntary and involuntary memory function to rediscover the past. This study investigates how spatial and body memories are important in recollections of the events that have psychological impacts on an individual’s identity and existence, and how the past, namely memories, functions for the self-realization. This thesis examines the selected novels by focusing on the relationship between memory and identity, memory and body, memory and space.

Bu tez, Jeanette Winterson’ın Tutku (1987), Bedende Yazılı (1992) ve Fener Bekçisi (2004) adlı romanlarını detaylı bir metin analizi sunarak bellek kavramını inceler. John Locke, Henri Bergson, Thomas Reid, Maurice Merleau-Ponty, ve Edward S. Casey gibi filozofların kuramlarıyla şekillenen bu tez, belleğin bireyin kimliğini şekillendirmede nasıl bir rol oynadığını ve bedenin ve mekanların belleği nasıl oluşturduğunu keşfeder. Bir uzamsal-zamansal varlık olarak birey, dünyayı bedeninin duyusal algıları ile algılar ve bu etkileşimle beden ve mekansal belleğini oluşturur. Bu hoş veya acı verici hatıraların hatırlanması bugünü etkiler. Bu çalışma aynı zamanda geçmişin hatırlanması ve yeniden yorumlanmasının bireyin varoluşu üzerindeki etkisini ve geçmişi yeniden keşfetmede istemli ve istemsiz belleğin nasıl işlediğini göstermektedir. Bu çalışma, bir bireyin kimliği ve varoluşu üzerinde psikolojik olayların hatırlanmasında mekansal ve beden belleğinin ne kadar önemli olduğunu ve geçmişin, yani anıların, bireyin kendini tanımasında nasıl işlev gördüğünü tartışır. Bu tez, seçilen romanları bellek ve kimlik, bellek ve beden, bellek ve mekan arasındaki ilişkiye odaklanarak inceler.