Hemiparetik serebral palsili çocuklarda sanal gerçeklik eğitiminin denge, üst ekstremite fonksiyonları ve günlük yaşam aktivitelerine etkisi

Abstract

Bu çalışmada hemiparetik Serebral Palsili (SP) çocuklarda sanal gerçeklik (SG) eğitiminin denge, üst ekstremite fonksiyonları ve günlük yaşam aktivitelerine olan etkisini incelemek amaçlandı. Otuz bir hemiparetik SP‘li birey (7-14 yaş) SG grubu (n=16) ve kontrol grubu (n=15) olmak üzere randomize olarak iki gruba ayrıldı. Her iki gruba da Nörogelişimsel tedavi (NGT) haftada iki gün, toplam 12 hafta uygulandı. SG grubuna NGT‘ye ilave olarak haftada iki gün, toplam 12 hafta SG uygulandı. Katılımcıları değerlendirmek için Kaba Motor Fonksiyon Ölçümü (KMFÖ), tek ayak üzerinde duruş süresi (sağ ve sol, gözler açık ve kapalı), Süreli Kalk ve Yürü Testi (SKYT), Pediatrik Denge Ölçeği (PDÖ), ABILHAND-kids, Kutu ve Blok Testi (KBT) ve Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Envanteri (PÖDE) kullanıldı. Tedavi sonrası SG grubunda tüm parametrelerde anlamlı iyileşmeler tespit edildi (p<0,05). Kontrol grubunda tedavi sonrasında SKYT, gözler kapalı statik denge puanları ve KBT haricindeki parametrelerde iyileşme tespit edildi (p<0,05). Gruplar karşılaştırıldığında etkilenen ekstremite üzerinde duruş sürelerinde, SKYT, PDÖ, Abilhand-kids, etkilenmiş taraf KBT puanları ve PÖDE‘nin mobilite alt puanı ve genel puanlarında SG grubu lehine anlamlı iyileşmeler tespit edildi (p<0,05). Bu çalışmanın sonuçlarına göre, NGT‘ye ek olarak uygulanan SG eğitiminin hemiparetik SP‘li çocuklarda denge, üst ekstremite fonksiyonları ve günlük yaşam aktivitelerini geliştirmede tek başına NGT eğitimine göre daha etkilidir.

The aim of this study was to investigate the effect of virtual reality (VR) training on balance, upper extremity functions and daily living activities in children with hemiparetic Cerebral Palsy (CP).Thirty-one individuals (7-14 years old) with hemiparetic CP were randomly allocated into two groups as VR group (n=16) and control group (n=15). eurodevelopmental therapy (NDT) was applied to both groups twice in a week for 12 weeks. In addition to NDT, VR was applied in VR group twice in a week for 12 weeks. Gross Motor Function Measure (GMFM), standing time on one leg (right and left, eyes open and closed), Timed Up and Go test (TUG), Pediatric Balance Scale (PBS), ABILHAND-kids, Box and Block Test (BBT), and the Pediatric Evaluation Disability Inventory (PEDI) were used to evaluate the participants. Improvements were detected in all parameters in the VR group following the treatment (p<0.05). In the control group, improvements were detected in the parameters other than TUG, eyes closed static balance scores and BBT after treatment (p<0.05). When the groups were compared, significant improvements were found in favor of the VR group regarding to standing times on the affected extremity, TUG, PBS, Abilhand-kids, BBT scores of the affected extremity, and mobility sub-score and total scores of PSI (p <0.05).The results obtained from the study showed that VR training applied in addition to NDT is more effective than NDT training alone in improving balance, upper extremity functions and daily living activities in children with hemiparetic CP.