Multipl skleroz tanılı bireylerde sosyal katılım düzeyinin yürüyüş, denge ve düşme korkusu ile ilişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Multipl Skleroz (MS) tanılı bireylerin sosyal katılım düzeylerinin yürüyüş, denge ve düşme korkusu değişkenleri ile ilişkisini incelemek ve bu değişkenlerin sosyal katılım düzeyini hangi oranda tahmin ettiğini bulmaktır. Çalışmaya 18-60 yaş aralığında MS tanılı 39 birey dâhil edildi. Katılımcıların değerlendirmelerinde sosyal katılım düzeyleri için Toplumsal Bütünleşme Anketi (TBA), yürüme kapasiteleri için 6 Dakika Yürüme Testi (6DYT), denge düzeyleri için SportKAT 550-TS Kinestetik Denge Cihazı® ve düşme korkuları için Modifiye Düşme Etkinlik Ölçeği (MDEÖ) kullanıldı. Katılımcıların yaş ortalamaları 38,33 ± 11,33 yıl olup, Genişletilmiş Engellilik Durum Ölçeği (GEDÖ) ortalaması 3,03 ± 2,48 puan idi. Katılımcıların 30’u kadın ve 9’u erkekti. Bireylerin ortalama TBA puanları GEDÖ puanı, 6DYT ve MDEÖ ile anlamlı düzeyde ilişkiliydi (p<0,05). Bireylerin ortalama TBA puanlarının, denge puanları ile olan ilişkisi istatistiksel açıdan anlamlı olmamasına rağmen (p>0,05), denge puanlarının 6DYT ve MDEÖ ile ilişkisi anlamlı bulundu (p<0,05). Katılım düzeyinin % 16’sını 6DYT’nin ve % 25’ini MDEÖ’nün tahmin ettiği saptandı. MS tanılı bireylerin erken dönemde bile sosyal katılım düzeyleri olumsuz etkilenmektedir. Düşük yürüme performansı ve yüksek düşme korkusu olan MS’li bireylerin sosyal katılım düzeyleri daha düşüktür. MS tanılı bireylerin sosyal katılım düzeyini artırmak rehabilitasyon programının hedefi olmalıdır ve bu bağlamda yürüme performansı ve düşme korkusunun erken dönemlerden itibaren ele alınması gerekmektedir. Yüksek yürüme performansı ve düşük düşme korkusu, sosyal katılım seviyesini artırabileceği gibi bireylerin sosyal katılım düzeylerinin artması da fiziksel performanslarını iyileştirebilir. Sosyal katılımla ilişkili olabilecek farklı değişkenler ve farklı GEDÖ seviyelerindeki bireylerle yapılacak olan ileriki çalışmalara ihtiyaç vardır.

The aim of this study was to investigate the relationship between social participation (SP) levels of individuals diagnosed with Multiple Sclerosis (MS) with the variables of walking, balance, and fear of falling and find to what extent these variables predict the SP level. Thirty-nine individuals diagnosed with MS between the ages of 18-60 were included in the study. In the assessment of the participants, Community Integration Questionnaire (CIQ) for SP levels, 6 Minute Walking Test (6MWT) for walking capacities, SportKAT 550-TS Kinesthetic Balance Device® for balance and Modified Falling Efficiency Scale (MFES) for fear of falling were used. The mean age of the participants was 38.33±11.33 years and Expanded Disability Status Scale (EDSS) score was 3.03±2.48. Thirty participants were women and nine participants were men. Individuals’ mean CIQ scores were significantly correlated with EDSS, 6MWT and MFES (p<0.05). Although the relationship between the individuals’ mean TBA scores and balance scores was not statistically significant (p>0.05), balance scores were found to be significantly correlated with 6MWT and MFES (p<0.05). It was determined that 6MWT predicted 16% of participation level and MDES predicted 25%. Even in the early period, the social participation levels of individuals with MS are negatively affected. Individuals diagnosed with MS who have low walking performance and high fear of falling have lower levels of SP. Increasing the SP level of individuals diagnosed with MS should be the goal of the rehabilitation program, and in this context, walking performance and fear of falling should be addressed from the early stages. High walking performance and low fear of falling can increase the level of SP, as well as increasing the individuals’ SP levels could also improve their physical performance. Further studies are needed with different variables that may be related to SP and individuals at different EDSS levels.