Piriformis sendromunda hastalarda germe egzersizleri ve doku mobilizasyonu tekniklerinin etkiliğinin karşılaştırması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, piriformis sendromunda hastalarda germe egzersizlerinin ve doku mobilizasyonu tekniklerinin etkilerini karşılaştırmaktır. Bu çalışmaya, 32 hasta katılmış ve rastgele iki gruba ayrılmıştır. Germe grubu, germe egzersizi, hotpack ve Mobilizasyon grubu, doku mobilizasyonu tekniği, hotpack olarak ayrılan her bir gruba dört hafta boyunca haftalık olarak iki seans tedavi uygulanmıştır. Hastalar Vizüel Analog Skala (VAS), Roland Morris Engellilik Anketi (RMEA) ve Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği (HAM-A) ile değerlenmiştir. Veriler ışığında, gruplar arasındaki demografik sonuçları benzerliğini incelemek için Bağımsız Örneklem t-Testi kullanılmıştır. Tedavi öncesi ve sonrasındaki değişimi incelemek ve etki büyüklüğünü hesaplamak için, Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek Testi kullanılmıştır. İki tedavi arasındaki karşılaştırmayı denetlemek için Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Gruplar arasında RMEA açısından yapılan karşılaştırmada germe egzersizi grubunda önemli bir fark bulunmuştur (p<0,05). HAM-A ve VAS açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken (p>0,05), etki büyüklüğü hesaplamaları açısından germe egzersizlerinin, ağrı üzerinde doku mobilizasyonundan daha büyük etkiye sahip olduğu görülmüştür. Sonuç, çalışmamızda germe egzersizinin ağrı ve RMEA üzerinde pozisyonel gevşeme terapisi ve çapraz lif friksiyonundan daha etkili olduğu bulunmuştur. Son olaraksa germe egzersizi ve mobilizasyon uygulamaları hastaların anksiyetelerini etkilememiştir.

The study aims to examine the effects of stretching exercise and mobilization techniques in managment of piriformis syndrome. A total of 32 patients, 16 patients underwent stretching exercise and hot pack, they called stretching group, while the other 16 patients were included in mobilization group, they underwent under tissue mobilization technique, hot pack. All two groups were treated for four weeks- twice a week-. The patient assessment using three scales: Visual Analogue Scale (VAS); Roland Morris Questionnaire (RMQ); and Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A). The independent samples t-test was assessed the correspondence demographic data between groups while the Wilcoxon Signed Ranks Test was used for assessing the changes between pre-and post-treatment. And finally, the comparison between the two treatment methods was assessed using the Mann-Whitney U test. The result shows the significant differences in RMQ between the two groups and stretching group has a significant difference (p<0.05). However, there were no differences between the two groups in terms of HAM-A and VAS scales (p>0,05). Also, the stretching exercises group has a higher effect on pain compared with cross fiber friction and postional release therapy. In the summary of this study, the stretching exercise has a good response to treat piriformis syndrome patients than tissue mobilization. Stretching exercise also improved the low back pain function for the patients.