Finding a voice in 21th century popular culture: Rupi Kaur and her insta-poetry

Abstract

Throughout history, women who have been oppressed by male hegemony and had to face inequality in many areas of life because of their gender, have fought for their freedom and gender equality by rebelling with the feminist movement that started in England in 1792. Mainly serving a common purpose, the feminist movement was separated by four waves. Women, who won political rights with the first wave, criticized the patriarchal structures and cultural norms at all levels of the society in the second wave, and fought for the destruction of gender roles and the elimination of any gender superiority. Aware of the racist, sexist and classist barriers created by the patriarchal order, the third wave feminists refused to be a part of this system and defended the rights of women of different races, colours, classes, religions, cultures and ethnic origins by focusing on their problems. Their ideas on different femininity issues reached wider audiences thanks to the technological opportunities brought by the 20th century such as electronic magazines and blogs. The fourth wave of feminism, which started in 2012 and is taking shape today, draws attention to the problems of sexual harassment, rape, domestic violence, sexism and misogyny via social media which has a significant impact on the formation and spread of popular culture. Thus, all over the world, women from different ethnicities who have been subjected to violence or sexual harassment have made their voices heard by sharing their horrible experiences on social platforms. These traumas experienced by women in addition to the aesthetic concerns brought by the 21st century have alienated them from their own bodies and made them lose their sense of belonging. The Indian-Canadian poet Rupi Kaur, finding a voice within popular culture, draws attention to different experiences and problems of womanhood with her instapoems which she first shared on Instagram and Tumblr and later published in her books Milk and Honey (2014) and The Sun and Her Flowers (2017). Kaur has succeeded in being the voice of all women by boldly expressing the issues that are covered up in society such as sexual harassment, rape, cultural structures regarding female bodies, taboos and the problems faced by non-white women through her digital feminist activism. While doing this, Kaur, who deals with the problems expressed by women in the third wave through the identities of her own mother and the other women in her community, combines her own experiences with the premises put forward by the digital feminism as part of the fourth wave. Thus, she not only creates a bridge between 20th and 21st century feminisms, but also reveals the path taken in terms of feminism.

Tarih boyunca cinsiyetleri nedeniyle erkek hegemonyası tarafından ezilen ve hayatın birçok alanında eşitsizlikle yüzleşmek zorunda kalan kadınlar, 1792 yılında İngiltere'de başlayan feminizm hareketi ile başkaldırıda bulunarak özgürlükleri ve toplumsal cinsiyet eşitliği için mücadele etmişlerdir. Temelde ortak bir amaca hizmet eden feminist hareket dört dalga ile birbirinden ayrılmıştır. Birinci dalga ile siyasal haklar kazanan kadınlar, ikinci dalgada toplumun tüm kademelerindeki ataerkil yapılanmaları ve kültürel normları eleştirerek, toplumsal cinsiyet rollerinin yıkılması ve herhangi bir cinsiyet üstünlüğünün olmaması için mücadelede bulunmuşlardır. Ataerkil düzenin oluşturduğu ırkçı, cinsiyetçi ve sınıfçı engellerin farkında olan üçüncü dalga feministler ise bu sistemin bir parçası olmayı reddetmiş ve farklı ırk, renk, sınıf, din, kültür ve etnik kökene sahip olan kadınların da sorunları üzerine eğilerek haklarını savunmuşlardır. Farklı kadınlık sorunlarına dair fikirleri elektronik magazin ve bloglar gibi 20.yy'ın getirdiği teknolojik imkanlar sayesinde daha geniş kitlelere ulaşmıştır. 2012 yılında başlayan ve günümüzde şekillenmekte olan feminizmin dördüncü dalgası ise cinsel taciz, tecavüz, aile içi şiddet, cinsiyetçilik ve kadın düşmanlığı sorunlarına popüler kültürün oluşmasında ve yayılmasında önemli bir etkiye sahip olan sosyal medya yoluyla dikkat çekmektedir. Böylece, tüm dünyada farklı etnisitelerden şiddete ya da cinsel tacize uğrayan kadınlar yaşadıkları korkunç deneyimleri sosyal platformlarda paylaşarak seslerini duyurmuşlardır. 21.yy'ın getirdiği estetik kaygıların yanı sıra, kadınların yaşadığı bu travmalar onları kendi bedenlerine yabancılaştırmış ve aidiyet duygularını kaybetmelerine neden olmuştur. Popüler kültürde ses bulan Hint kökenli Kanadalı şair Rupi Kaur öncelikle Instagram ve Tumblr üzerinden paylaştığı daha sonra Süt ve Bal (2014) ve Güneş ve Onun Çiçekleri (2017) adlı kitaplarında yayınladığı instaşiirleriyle farklı kadınlık deneyimlerine ve sorunlarına dikkat çekmektedir. Kaur, kadınların maruz kaldıkları cinsel taciz, tecavüz, bedenlerine ilişkin oluşturulan kültürel yapılar, tabular ve beyaz ırktan olmayan kadınların yaşadıkları sorunlar gibi toplumda üstü kapatılan konuları dijital feminist aktivizmi ile cesurca dile getirerek tüm kadınların sesi olmayı başarmıştır. Bunu yaparken kadınların üçüncü dalgada ifade ettiği sorunları kendi annesinin ve yaşadığı toplumdaki diğer kadınların kimlikleri üzerinden işleyen Kaur, kendi tecrübelerini dördüncü dalganın bir parçası olan dijital feminizmin öne sürdüğü tezler ile birleştirmektedir. Böylelikle, 20.yy ve 21.yy feminizmleri arasında da bir köprü oluşturmakla kalmayıp feminizm anlamında alınan yolu gözler önüne sermektedir.