Açık göz yaralanmalarının epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi

Abstract

AMAÇ: Ocak 1995-Eylül 1997 yılları arasında Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Anabilim Dalında açık göz yaralanması nedeniyle tedavi ve izlemleri yapılan olguların epidemiyolojik özelliklerini incelemek ve çeşitli epidemiyolojik faktörlerin vizüel morbiditeye etkilerini araştırmaktır. YÖNTEM: Retrospektif çalışma kapsamına, travmaya maruz kalmış gözde görme fonksiyonunun stabil hale geldiği olgular dahil edilmiştir. Olgular, (1) cins, (2) yaş, (3) travmanın meydana geldiği andaki aktiviteleri, (4) travmaya neden olan etken maddelerin cinsi, (5) yaşadıkları yerleşim birimi ve (6) travma zamanı ile ilk ameliyat arası geçen süre açılarından gruplandırılmışlardır. Epidemiyolojik özelliklerin sonuç görme keskinliğine etkileri ki-kare testi kullanılarak analiz edilmiştir. BULGULAR: Altmışdört olgunun %65.6'sı erkek, %40.6'sı çocuktu. Erkek/kadın oranı çocukluk döneminde 1, erişkinlerde 3.2 olarak bulundu. (P=.02). Açık göz yaralanmalarının en fazla (%48.5) erişkin aktif dönemde görüldüğü belirlendi. Çocukluk döneminde oyun-spor kazaları (%46.2), erişkinlerde ev kazaları (%31.6) ilk sırada yer almaktaydı. Olguların %44.2'sinin sonuç görme keskinlikleri 0.1'in altındaydı. Epidemiyolojik faktörlerin hiçbirisinin sonuç görme keskinliği üzerinde bir etkisi olmadığı tespit edildi (P>.05). SONUÇ: Açık göz yaralanmalarında epidemiyolojik özelliklerin saptanması; koruyucu önlemlerin belirlenmesi ve uygulanması açılarından yararlı bilgiler verecektir.