Akut Q dalga miyokard infarktüslü kişilerde perikardiyal effüzyon ve oluşumu ile ilgili faktörler

Abstract

Akut Q dalga miyokard infarktüsü geçiren olgularda ilk 72 saat içinde görülen perikardiyal effüzyon oranını ve bu effüzyonun belirleyici parametrelerini çalışmak üzere, ilk akut Q dalga miyokard infarktüslerini geçiren 160 olguyu M-mode ve 2-boyutlu ekokardiyografi yöntemi ile inceledik. Perikardiyal effüzyon 12 olguda (%7,5) tesbit edildi. Taburcu edilene kadar tümü de sekel bırakmadan düzeldi. Perikardiyal effüzyon, anterior ya da anterolateral lokalizasyonlu miyokard infarktüslerinde (p=0,01) ve trombolitik tedavi almayan olgularda (p=0,001) belirgin olarak yüksek oranda görüldü. Ekokardiyografi ile tesbit edilen perikardiyal effüzyonun, perikardiyal sürtünme sesi varlığı (p=0,000), belirgin asinerjik duvar hareketlerinin sayısı (p=0,000), anevrizmal ventrikül hareketleri varlığı (p=0,000) ve pulmoner kapiller wedge basıncı yüksekliği (p=0,000) ile doğru orantı gösterdiği tesbit edildi. Perikardiyal effüzyonu olan ya da olmayan olgularımızda mortalite oranlarında bir fark görülmedi. O halde, perikardiyal effüzyon, yaygın yerleşimli miyokard infarktüslerinde önemli fakat yeni tedavi yöntemlerinin de rutin kullanımı ile birlikte çok sık görülmeyen ve bizim vakalarımızda olduğu gibi miktar olarak az ise ölümcül sonuçlar göstermeyen bir komplikasyondur. Özellikle trombolitik tedavinin uygun vakalarda daha sıklıkla kullanımı ile bu oranlar tüm merkezlerde belirgin olarak azalacaktır.