Akut torakolomber kırıklarda transpediküler vida ile fiksasyon

Abstract

Torakolomber kırıklarda hastanın ameliyat öncesi ayrıntılı incelenmesi, seçilecek yöntem ve tedavideki başarının temelini oluşturur. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) omurilik ve ligamentöz yapıların, bilgisayarlı tomografi (BT) ise kemik patolojinin ayrıntılı görüntülenmesine olanak sağlar. Bu çalışmada torakolomber kırık nedeniyle akut dönemde ameliyat edilen 20 olgu radyolojik bulgular ve cerrahi sonuçlar açısından incelendi. Ameliyat öncesi omurga yükseklik kaybı (% 60.7±% 12.4) ile ameliyat sonrası erken dönem (% 12.2±8.8) ve takipte saptanan yükseklik kaybı (% 15.7±%14.8) arasında anlamlı (p < 0.01) düzelme saptandı. Ameliyat öncesi ortalama kifoz açısı (24.8±13.0 derece) ile ameliyat sonrası erken dönem (6.4±3.9 derece) ve takip radyografileri (8.6±5.6 derece) arasında belirgin düzelme gözlendi. Ameliyat öncesi (% 52.6±21.3 ) ve ameliyat sonrası kanal içi bası (% 13.2±% 15.9) arasında anlamlı (p < 0.01) fark görüldü. Başvuruda yapılan nörolojik bakısında Frankel skoru (2.7±1.4) ile ortalama 15±8 aylık takipteki Frankel skoru (4.13±1.0 ) arasında belirgin fark bulundu (p < 0.01). Travma sonrası ortalama 49. saatte yaptığımız operasyon sonrası kanal içi basıda % 40 azalma saptandı. Akut torakolomber bölge kırıklarında transpediküler vida-çubuk sistemi uygulaması kolay, yeterli dekompresyona olanak sağlayan, skopi eşliğinde ve uygun teknik ile yapıldığında komplikasyon oranındaki düşüklük nedeni ile önerilen bir yöntemdir.