Oküler rozaseada antibiyotik tedavisinin gözyaşı fonksiyon testleri ve impresyon sitolojisine etkisi

Abstract

AMAÇ: Oküler rozaseada doksisiklin tedavisinin etkinliğinin göz yaşı fonksiyon testleri ve impresyon sitolojisiyle değerlendirilmesi. GEREÇ VE YÖNTEM: Oküler rozasea saptanan 25 göz çalışma kapsamına alındı. Hastaların tümünde gözyaşı kırılma zamanı (GKZ), bazal Schirmer ve rose bengal boyama testleri yapıldı. Ayrı bir günde ise impresyon sitolojisi gerçekleştirildi. Bu işlemler tamamlandıktan sonra altı hafta süreyle tüm hastalara oral yoldan 100 mg/gün doksisiklin tedavisi uygulandı, hiçbir topikal tedavi uygulanmadı. Altı hafta sonra tedavi bitiminde tüm hastaların gözyaşı kırılma zamanı, bazal Schirmer, rose bengal boyama ve impresyon sitolojisi yöntemleri yinelendi. Tedavi öncesi ve sonrası test sonuçları istatistiksel olarak karşılaştırıldı. BULGULAR: Rozasealı hastaların tedavi öncesi ve sonrası GKZ ve Schirmer test sonuçları arasındaki fark anlamlı bulundu (T testi, t=-6.90, p=0.000 ve t= -5.63, p=0.000). Tedavi öncesi ve sonrası rose bengal boyanma skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (Mc Nemar testi, p=0.0039). İmpresyon sitolojisiyle nazal konjonktivadan alınan örneklerin evreleri arasında, tedavi öncesi ve sonrası anlamlı farklılık gözlenmezken (p>0.05), temporal kadrandan alınan örneklerin evrelerinde, tedavi sonrası istatistiksel olarak anlamlı düzelme saptanmıştır (Mc Nemar testi, p=0.030). SONUÇ: Oküler rozaseada doksisiklin tedavisi sonrası GKZ, Schirmer testi, rose bengal boyama ve impresyon sitolojisinde düzelme olmaktadır. Bu nedenle doksisiklin tedavisinin rozaseada gelişen kuru gözde oldukça etkin olduğunu düşünmekteyiz.