Ortognatik cerrahi girişim geçirmiş hastaların iskelet sonuçlarının sefalometrik analizi

Abstract

Ortognatik cerrahi girişim yapılmış 24 olgu, geç dönem iskelet sonuçlan, relaps ve sonucu olumsuz etkileyebilecek nedenler açısından değerlendirildi. İskelet sonuçlarının analizi, ameliyattan iki hafta öncesi alınmış, ameliyattan bir hafta sonra alınmış ve ameliyattan en az altı ay sonra alınmış yan sefalogramlarının karşılaştırmasına dayalı olarak yapıldı. Sefalometrik inceleme sonuçlarının istatistiksel analizi girişim şekline göre ayrılmış gruplar için ayrı olarak yapıldı. Mandibula geriletilen olgularda ortalama %14.2, mandibula ilerletilen olgularda ortalama %24 oranında iskelette relaps saptandı. 14 olguluk mandibula geriletilmesi olgu grubunda temporomandibular eklem sorunu, diş kapanış bozukluğu, girişim şekli, kullanılan tespit yönteminin relaps ile ilişkisi incelendi. Mandibula geriletilen olgularda yapılan tel ya da plakla tespitin relaps oranını azaltmakla beraber istatistiksel olarak relapsı etkilemediği sonucuna varıldı. Bimaksiller girişimlerin mandibula geriletilen olgularda relaps üzerinde fark oluşturmadığı görüldü. Böylece ortognatik cerrahi girişimlerde iskelette elde edilen sonucun değişebileceği ortaya konularak bu konuda etkili olabilecek girişim şekli, tespit yöntemi, diş kapanış bozukluğu ve eklem sorunu olması gibi faktörlerin relaps açısından önemi gözden geçirildi.