İnflamatuar paranazal sinüs hastalıklarında düşük doz ve standart doz BT'nin karşılaştırılması

Abstract

AMAÇ İnflamatuar paranazal sinüs hastalığı araştırılan hastalarda standart ve düşük doz BT ile anatomik yapı, varyasyon ve inflamatuar değişikliklerin saptanma oranları karşılaştırılarak düşük doz BT'nin tanısal etkinliğini araştırmak. GEREÇ VE YÖNTEM Toplam 30 hastaya standart ve düşük dozda paranazal sinüs BT tetkiki yapıldı. Standart doz parametreleri 120 kV, 5 mm kesit kalınlığı (ostiomeatal kompleks düzeyinde 3 mm), 110 mA olarak seçildi. Düşük doz uygulamada sadece mA 22'ye düşürülerek diğer tüm parametreler sabit tutuldu. Bütün görüntüler aynı pencere değerleri seçilerek (pencere genişliği: 4000, pencere düzeyi: 50) lazer kamera ile filme aktarıldı. Her bir hastada sağ ve sol tarafta toplam 10 sinonazal anatomik oluşum ve yumuşak doku değişikliklerinin izlenebilirlik ve seçilebilirlik düzeyleri puanlandırılarak değerlendirmeye alındı. BULGULAR Standart dozda toplam 297, düşük dozda 296 sinonazal anatomik oluşum seçilebilirken, standart dozda 3, düşük dozda 4 yapı ayırt edilemedi. Yumuşak doku değişikliklerinin ve anatomik varyasyonların tümü her iki doz BT'de aynı derecede tespit edildi (p > 0.05). Sinonazal anatomik oluşumları, yumuşak doku değişikliklerini ve anatomik varyasyonları gösterme açısından her iki doz BT arasında istatistiksel fark saptanmadı (p > 0.05). SONUÇ Bu çalışmada kullanılan düşük doz BT protokolünün, yeterli kalitede görüntü sağlayarak inflamatuar paranazal sinüs hastalıklarının değerlendirilmesinde güvenle kullanılabileceği görülmüştür.