Retinal ven tıkanıklığı olgularında klinik özellikler, risk faktörleri ve görsel prognoz

Abstract

Giriş: Retinal ve tıkanıklığı, retinanın ensık görülen vasküler hastalıklarındandır. Retinal ven tıkanıklığı (RVT) olgularımızın klinik özelliklerinin ve etiyolojik faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Kliniğimizde Ocak 2002 ile Nisan 2003 tarihleri arasında RVT tanısı konan 65 olgunun 66 gözü çalışma kapsamına alındı. Tüm olgulara fundus floresein anjiyografiyi (FFA) içeren ayrıntılı oftalmolojik muayene yapıldı. Ayrıca, bütün hastalardan detaylı özgeçmiş bilgileri alındı ve risk faktörlerinin belirlenmesi için gerekli konsültasyonlar istendi. İzlemi yapılabilen olguların ilk ve son görme keskinliği değerleri, uygulanan tedavi ve takip süreleri kaydedildi. Bulgular: RVT saptanan 65 olgunun 36’sı kadın (%55.4), 29’u erkek (%44.6) olup ortalama yaş 61.6 yıldı. Altmış gözün 38’inde (%57.5) retinal ven dal tıkanıklığı (RVDT), 20’sinde (%30.3) santral RVT, 5’inde (%7.6) hemisferik RVT ve 3’ünde (%4.6) maküler RVT saptandı. En sık RVDT tipi, üst temporal RVDT idi. En sık risk faktörü hipertansiyondu. Olgular santral ve dal RVT olmak üzere iki ana gruba ayrılıp görsel prognozları incelendiğinde dal RVT grubunda takipte görme artarken santral RVT’de azalma izleniyordu. Sonuç: RVT sıklıkla ileri yaşta ortaya çıkan ve başta hipertansiyon olmak üzere sistemik hastalıklarla birliktelik gösteren bir hastalık grubudur. Olgularımız içinde en sık üst temporal retinal ven dal tıkanıklığı gözlenmiştir.