Normovolemik hemodilüsyonun alt ekstremite iskemi-reperfüzyonu sonrası oluşan akciğer hasarı üzerine olan etkisi

Abstract

Amaç: Abdominal aortanın geçici olarak klemplenmesi ve alt ekstremitelerin iskemi-reperfüzyona (IR) maruz kalması, akciğerde interstisyel ödem ve enflamasyonla karakterize hasar oluşumunu indükler. Bu çalışmada ringer laktatla (RL) yapılan normovolemik hemodilüsyonun, alt ekstremite IR sonrası oluşan akciğer hasarını azaltıp azaltmadığı saptanmaya çalışıldı. Çalışma planı: Çalışma için 13 wistar albino cinsi erkek sıçan kullanıldı. Deney modeli olarak, her iki alt ekstremitenin arteriyal-venöz dolaşımının turnikeyle iki saat sıkılarak iskemi, ardından çözülerek üç saat reperfüzyon oluşturulmasıyla uygulanan IR modeli kullanıldı. İskemi-reperfüzyon grubunda (grup I, n=6) hemodilüsyon yapılmadan, RL grubunda (grup II, n=7) ise ringer laktatla normovolemik hemodilüsyon yapıldıktan sonra alt ekstremitede IR yapıldı. Deney sonunda, sıçanlar intravenöz yüksek doz pentobarbital sodyumla sakrifiye edildi. Akciğerler histolojik olarak değerlendirildi. Akciğer hasarı; konjesyon, intersitisyel ödem, polimorf nüveli nötrofil (PMN) infiltrasyonu, alveoler hemoraji esas alınarak, 0+ ile 4+ arasında semikantitatif olarak skorlandı. 0+, değişiklik yok; 1+, fokal hafif değişiklikler; 2+, multifokal hafif değişiklikler; 3+, multifokal belirgin değişiklikler; 4+, diffüz belirgin değişiklikler. İstatistiksel değerlendirme Student's t-testi ve Mann-Whitney U-testiyle yapıldı. Bulgular: Ortalama Hct grup I'de %48.2±1.7, grup II'de %35.1±0.9 olarak hesaplandı (p<0.001). Alt ekstremite IR sonrası akciğerde oluşan hasar, grup I'de (ort. 3±0.63) grup II'ye (ort. 1.42±0.53) göre anlamlı olarak yüksekti (p<0.05). Sonuç: Normovolemik hemodilüsyon, alt ekstremite iskemi- reperfüzyonu sonrası oluşan akciğer hasarını azaltır.