Genç ve yaşlı nüfüsun acil yaklaşım farklılıkları

Abstract

Giriş: Acil serviste yaşlı ve genç nüfusun acil yaklaşımlarının demografik ve klinik özelliklerine göre karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu ileriye dönük, kesitsel, analitik çalışmada bir üniversite hastanesi acil servisine bir aylık dönemde başvuran tüm hastalar, 65 yaş üstü (yaşlı grup) ve 17-64 yaş arası (genç grup) olarak iki gruba ayrıldı. Tüm hastalar için veri formu dolduruldu ve verilerin karşılaştırması yapıldı. Bulgular: Genç grupta 2.105 hasta (%78), yaşlı grupta 600 hasta (%22) yer aldı. Yaşlı grupta genç gruba göre, son altı ayda başvuru sıklığı, monitörlü birimlere kabul, konsültasyon istemi, hastaneye yatış ve acilde kalış süresinin uzunluğu daha fazlaydı (sırasıyla, %37 ve %26, pO.OOO; %41 ve %15, pO.OOO; %41 ve %21, p=O.000 %18 ve. %6, pO.OOO; ve 8 saat ve. 3 saat, p=0.000). Yaşlı grupta genç gruba göre; kan şekeri, tam kan sayımt böbrek fonksiyon testleri ve elektrolitler, kardiyak belirteçler, elektrokardiyografi istemi de daha fazlaydı (sırasıyla ortalama, 1.87 ve 1.26, p=0.000; 1.24 ve 1.11, p=0.024; 1.20 ve 1.06, p=0.013; 1.68 ve 1.55, p=0.O13; 3.84 2.85, p=0.000). Radyolojik tetkik istenme oranlarında iki grup arasında anlamlı farklılık gözlenmedi. Gastrointestinal sistem ile ilgili şikayetler her iki grupta da en sık başvuru şikayeti oldu. Yaşlı grupta kardiyovasküler sistem ile ilgili tanılar en sık konarken (p=0.000); genç grupta spesifik olmayan semptom tanıları en sık kondu. (pO.OOO). Sonuç: Yaşlı hastaların acil servislerde değerlendirilmelerinde hastaların ve hastanelerin kendilerine has özeliklerine göre bazı farklılıklar görülebilir. Her bir hastanenin gerek kendilerine gerek hastalarına özel ihtiyaçları saptayarak acil bakım hizmetlerini bu özelliklere göre düzenlemeleri önerilir.