Çocuk cerrahlarının uğraşları yönünden Türkçe’ye bakışı

Abstract

Amaç: Çocuk cerrahlarının uğraşları yönünden Türkçe'ye bakışını, Türkçe'yi bilim dili olarak kullanma eğilimlerini ve Türkiye Çocuk Cerrahisi Derneği'nde (TÇCD) yapılan dil çalışmalarını algılayışını araştırmak. Gereç ve Yöntem: Çalışma kesitsel ve tanımlayıcı anket uygulaması olarak yapıldı. TÇCD Dil Kurulu üyeleri tarafından hazırlanan yapılandırılmış bir anket formu, 2005 yılında Gaziantep'te yapılan ulusal kongrede çocuk cerrahisi uzmanlık alanında çalışan 250 hekime dağıtıldı. Elde edilen veriler tanımlayıcı istatistiksel yöntemler ve X2 testi kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Anketlerin % 72.4'i geri toplandı. Katılımcılardan % 79.1'i erkek, % 20.9'sı kadındı. Yabancı kökenli terimlerin çokluğu nedeniyle hastalarıyla iletişim kurmakta güçlük çeken çocuk cerrahlarının oranı % 66.5 olarak bulundu. Katılımcılar Çocuk Cerrahisi Dergisi'nde bir dil köşesi oluşturulmasını % 72.9, yabancı kökenli terimlere Türkçe karşılık bulunması çalışmalarını % 83.1 ve çocuk cerrahisi terimler sözlüğü çalışmalarını da % 86.5 oranında desteklemekteydi. Türkçe'nin doğru ve güzel kullanımı konusundaki çalışmaları tamamen destekleyen profesörler (% 86.4) ile yardımcı doçentler (% 68.4) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı. Yeterli Türkçe kaynak olsaydı mesleğimi daha iyi uygulardım diye düşünen araştırma görevlileriyle (% 76.7) öğretim üyeleri (% 28.1) arasında belirgin bir fark bulundu (p<0.05). Sonuç: Türk çocuk cerrahları günlük yaşamlarında Türkçe'nin etkin kullanımı konusunda oldukça duyarlıdır. Bu duyarlılık yaş ve unvandaki yükseliş ile giderek artmaktadır. Ülkemizde çocuk cerrahisi alanında Türkçe kaynak yetersizliği vardır ve bu durum başta araştırma görevlileri olmak üzere bütün meslek üyelerini olumsuz yönde etkilemektedir. Meslektaşlarımız aynı dili konuşabilme ve yazabilme konusundaki çabalara önemli oranda destek vermektedir. Ayrıca TÇCD Dil Kurulu çalışmaları meslek üyelerince yakından izlenmekte ve önemsenmektedir.