Koroner arter baypas cerrahisi sonrasında gecikmiş ekstübasyonun risk faktörleri

Abstract

Bu çalışmada koroner arter baypas cerrahisi sonrasında ekstübasyon süresini uzatan risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlandı. Koroner arter baypas cerrahisi uygulanan 121 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastalar erken (16 saatten kısa sürede) ve uzamış (16 saatten uzun sürede) ekstübasyon grubu olarak ikiye ayrıldı. Entübasyon süresini etkileyen risk faktörleri t-testi ve chisquare testi kullanılarak univaryans analiz yöntem ile değerlendirildi. Ardından extübasyon süresini uzatan faktörler logistic regression modeli ile değerlendirmeye alındı. Kırk yedi hastada uzamış mekanik ventilasyon ihtiyacı tespit edildi. Ekstübasyon süresini uzatan faktörler univaryans analizde yaş, operasyon süresi, minimum vücut ısısı, kros klemp süresi, total perfüzyon süresi, inotropik ajan kullanımı, Yoğun Bakım Ünitesi (YBÜ)’ de verilen kolloid miktarı, kan transfüzyonu, ekstübasyona kadar geçen süredeki saatlik ortalama idrar çıkışı, göğüs drenaj, ekstübasyon da başarısızlık, anesteziklerin doz ve infüzyon süresi, intraaortik balon pompa (IABP), postoperatif nörolojik bozukluk, YBÜ’ ne geldiği sıradaki PaO2 seviyesi ve BUN seviyesi olarak tespit edildi. Ancak yapılan logistic regression analizinde yaş, operasyon esnasındaki en düşük vücut ısısı, IABP kullanımı, remifentanil infüzyon süresi ve PaO2/FiO2 oranının ekstübasyon süresini uzatan en önemli belirleyiciler olduğu gösterilmiştir.YBÜ’nde hastanın kan gazı takipleri ile ventilatör ayarlarının düzenlenmesi, hemodinamik instabilitenin uygun inotropik ajanlarla ve İABP yardımı ile düzeltilmesinin ekstübasyon süresini kısaltabileceğini düşünüyoruz.