Hartmann von Aue'nin ''Der arme Heinrich'' eserinde günah-kefaretbağışlanma olgusu

Abstract

Edebi eserler yazıldıkları çağ ve toplumun kültürel ve düşünsel unsurlarından beslenirler. Eserlerinolgunlaştığı toplumun şartları, o dönem edebiyatının estetik değerlerinin yanı sıra eserin yapısını daetkiler. Böylelikle edebi eserler yazıldıkları dönemin ruhunu yansıtırlar. Edebiyat toplumdanbeslenirken, aynı zamanda toplumu değiştirme, geliştirmeye, iyileştirmeye yarayan bir araca dadönüşür. Bu yönleri ile edebi eserler aynı zamanda toplumu eğitme amacına hizmet eden araçlarolarak yorumlanabilir. Alman Orta Çağı’nın kültürel ve düşünsel yaşamının temelindeki en önemliunsurlardan birisi Hristiyanlıktır. Bu nedenle Orta Çağ Alman Edebiyatı dini bir karakteristiğesahiptir. Kilisenin egemenliğindeki düşünce ve kültür dünyası Tanrı-Dünya zıtlığındanyararlanmıştır. Öteki dünya ile olan ilişki ve kurtuluşa giden yol bu dünyadan geçer. Kişi sonsuzkurtuluşa ermek için doğası gereği meylettiği günahlardan kaçınarak, Tanrı’nın merhametinesığınmalıdır. Dönemin yazarları iyi bir teoloji eğitimi almış olduklarından, eserlerinde Hristiyanlarıntemel öğretilerini ve dönemin dini felsefesini de eserleri aracılığıyla dinleyiciye aktarırlar. Eserlerdedinleyicilere edebi karakterler aracılığıyla, dünya hayatını nasıl geçirmeleri gerektiği ile ilgili örneklersunulur. Böylelikle dinleyicileri eğitme amacı güdülmüştür. Bu çalışmamızda Alman Orta ÇağEdebiyatı’nın önemli ozanlarından Hartmann von Aue’nin ‘’Der arme Heinrich’’ adlı eserinde‘’Günah- Kefaret- Bağışlanma’’ olgusu incelenecektir. Eserin baş karakteri Heinrich’in hastalanma veiyileşme sürecinin ‘’Günah- Kefaret- Bağışlanma’’ olgusu bağlamında incelenmesinden yolaçıkacağımız bu çalışmadaki amacımız ozanın eserle hedeflemiş olabileceği öğretileri ortayaçıkarmaktır.