Maküla Deliğine ve Arka Yerleşimli Yırtıklara Bağlı Retina Dekolmanı: Risk Faktörleri, Patogenez, Klinik ve Yönetim

Abstract

Maküla deliğine (MD) ve arka yerleşimli retina yırtıklarına bağlı retina dekolmanı (RD) vitreo-retinal günlük pratiğin nadirgörülen ancak önemli klinik durumları arasında yer almaktadır. MD ilişkili RD (MDRD) sıklıkla yüksek miyopi ve posteriorstafilom ile ilişkiliyken, arka yerleşimli RD ise sıklıkla ikincil patolojilere bağlıdır. Bu tip olgularda klinik yönetim konusundaaltın standart bir yöntem veya algoritma henüz mevcut değildir. Tedavi seçenekleri arasında pnömoretinopeksi, pars planavitrektomi ve tamponad enjeksiyonu (gaz veya silikon yağı), internal limitan membran (ILM) soyulması, intraoperatif retinal lazer uygulamaları ve maküla çökertmesi yer almaktadır. Her cerrahi yöntem çeşitli avantajlara ve dezavantajlara sahiptir.Ancak, son yıllarda ILM soyulması ve ILM flebi uygulamaları ve yüksek yoğunluklu silikon yağı (HDSO) kullanımı ile ilgilibaşarılı sonuçlar bildirilmektedir. Ayrıca, her ne kadar uygulanması zor bir prosedür olsa da maküla çökertmesi popülerhale gelmektedir. Sonuç olarak, MDRD ve arka yerleşimli retina yırtıklarına bağlı retina dekolmanı olguları yönetilmesigüç olgular olup cerrah her hasta için primer yaklaşımı hasta özelinde belirlemeli minimum risk ve maksimum başarıyı önplana almalıdır. Bu tür olgularda, ileriye dönük, randomize ve kontrollü çalışmalar altın standart yöntemin belirlenmesi içinönemli bir gerekliliktir.