Teriparatidin ilaçlarla ilişkili çene osteonekrozu tedavisindeki etkinliği: Hayvan çalışması

Abstract

Amaç: Teriparatid (TP) kemik oluşumunu uyaran osteoanabolikbir ilaçtır. Çalışmanın amacı, bifosfonat (BP) uygulamasını takibendiş çekimi sonrasında çene kemiklerinde oluşan osteonekrozuntedavisinde teriparatidin etkinliğinin deneysel olarakaraştırılmasıdır.Gereç ve Yöntemler: 48 adet rat rastgele dört gruba ayrıldı: IKontrol grubu; II-BP grubu, III-TP grubu, IV-Antibiyotik grubu. İki,üç ve dördüncü gruba sekiz hafta boyunca zoledronik asituygulandı. İşlemden bir hafta sonra tüm hayvanların alt çene solazı dişleri çekildi ve çekim soketlerinde kemik defekti oluşturuldu.Böylece iki, üç ve dördüncü gruptaki ratların alt çene sol posteriorbölgelerinde osteonekroz oluşturuldu. Ardından, osteonekrozuntedavisi için üçüncü gruptaki ratlara iki ay boyunca TP, dördüncügruptaki ratlara iki hafta boyunca antibiyotik verildi ve hayvanlarsakrifiye edildi.Bulgular: Biyokimyasal incelemede, tüm grupların ortalamaBALP ve CTX değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkbulunmamıştır (p>0.05). Radyolojik incelemede, kontrolgrubunun ortalama defekt hacmi BP grubununkinden anlamlıolarak yüksek bulunmuştur (p <0.05). TP grubunun ortalamadefekt hacmi antibiyotik ve BP grubununkinden düşük çıksa dabu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05).Histolojik incelemede, BP grubunda nekrotik kemik dokusugörülmüştür. TP grubunda genel olarak herhangi bir nekrotik yapıizlenmemiştir. TP grubundaki osifikasyonun BP ve antibiyotikgrubundan daha iyi olduğu gözlenmiştir. Klinik incelemede BP,antibiyotik ve TP grubunda sırasıyla %45, %60 ve %9,1 oranındanekrotik kemik varlığı tespit edilmiştir.Sonuç: TP tedavisinin osteonekrozun tedavisinde kısmen olumluetkileri olduğu görülmüştür. Bu tedavinin ideal doz ve süresininbelirlenmesi için ileri deneysel ve klinik çalışmalara ihtiyaç vardır