Türkiye’de tarımda bağımsız çalışanların sosyal güvenliği: Manisa örneği

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de tarımda bağımsız çalışanların sosyal güvenliğe ilişkin sorunlarını tespit etmek, mevcut sosyal güvenlik sisteminin tarım çalışanlarına uygulanabilirliğini sorgulamak, elde edilen sonuçlar doğrultusunda çiftçiler için bir sosyal sigorta modeli önerisinde bulunmaktır.Bu amaca ulaşabilmek için; Türkiye’deki sosyal güvenlik mevzuatı incelenmiş, uygulamada yaşanan sorunlar ortaya konmuştur. Avrupa’da tarımda bağımsız çalışanların sosyal güvenliğini düzenleyen mevzuat, kurum ve uygulamalar da araştırılmıştır. Ayrıca Manisa’nın 17 ilçesinin 86 mahallesinde 446 çiftçiyle alan araştırması yapılmıştır. Alan araştırmasında nicel araştırma yöntemlerinden anket yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulguları çiftçilerin sosyal güvenlik ihtiyacının diğer çalışanlardan farklı bir yaklaşımla karşılanması gerektiğini ortaya koymuştur. Türkiye’de arazilerin parçalı oluşu çiftçilerin gelirinin yoksulluk sınırının altında kalmasına neden olmaktadır. Kayıt dışılığın artmasına neden olan bu duruma çözüm olarak arazi toplulaştırmasına hız verilmeli ve kooperatifleşme teşvik edilmelidir. Ayrıca çiftçilerin ödediği primler düşürülmeli, ölçeğe göre değişen prim sistemi getirilmeli, primler hasat dönemlerinde tahsil edilmeli ve belli bir büyüklüğün altındaki işletmelerin primleri devlet tarafından ödenmelidir.Çalışma kapsamında yapılan hipotez testleri sonucunda; çiftçilerin gelir düzeyi ile sigortalı olmaları ve primlerini düzenli ödeyebilmeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çiftçilerin işledikleri arazi miktarı ile primlerini düzenli ödeyebilmeleri arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.

The aim of this research is to identify the problems of self-employed workers in agriculture in Turkey regarding social security, to question the applicability of the current social security system to agricultural workers, and to propose a social insurance model for farmers in line with the results obtained.In order to achieve this aim; the social security legislation in Turkey has been analyzed and the problems experienced in practice have been revealed. Legislation, institutions and practices regulating the social insurance of self-employed workers in agriculture in Europe were also investigated. In addition, case study was conducted with 446 farmers in 86 village of 17 counties of Manisa. Survey method, one of the quantitative research methods, was used in the case study.The findings of the research revealed that the social security needs of farmers should be met with a different approach than other workers. The fragmentation of land in Turkey causes farmers’ income to remain below the poverty line. As a solution to this situation, which leads to an increase in informality, land consolidation should be accelerated and cooperatives should be encouraged. In addition, the premiums paid by the farmers should be reduced, a premium system that varies according to scale should be introduced, premiums should be collected during harvest periods, and premiums for enterprises below a certain size should be paid by the state.As a result of the hypothesis tests conducted within the scope of the study; it was determined that there is a statistically significant relationship between the income level of farmers and their being insured and their being able to pay premiums regularly. It was also found that there is a statistically significant relationship between the amount of land farmers cultivate and their ability to pay premiums regularly.