Faz II grubundan olan ve biyomarkör olarak kullanılan Liza saliens glutatyon S-transferazlarının doku dağılımı ve karakterizasyonu

Abstract

Bu çalışmada, kefal (Liza saliens) sitozolik glutatyon S-transferazları (GST) çalışılmış ve l-kloro-2,4-dinitrobenzen (CDNB) ve etakrinik asit (EA) substratları kullanılarak karakterize edilmiştir. CDNB ve EA substratlarına karşı ortalama GST aktivitesi sırası ile 1365 ±41 ve 140 ± 20 nmol/dak/mg protein olarak bulunmuştur. Sitozolik protein miktarının ve 4 - 70°C arasındaki sıcaklık değerlerinin enzim aktivitelerine etkisi çalışılmıştır. CDNB ve EA'ya karşılık her iki aktivitede protein miktarına benzer şekilde bağımlılık görülürken, optimum sıcaklık sırası ile 37°C ve 42°C olarak bulunmuştur. Ek olarak pH'nın GST-CDNB ve -EA aktivitelerine etkisi çalışılmış ve farklı pH aktivite profilleri gözlenmiştir. Her iki substrat için Michaelis-Menten Kinetiğine uyan Vmax and Km değerleri sırası ile 1661 nmol/dak/mg protein ve 0.24 mM ve 157 nmol/dak/mg protein ve 0.056-mM olarak bulunmuştur. Liza saliens'te GST'lerin dağılımı çalışılmış ve diğer balık türleri ile kıyaslanmıştır. Liza saliens'te oldukça yüksek aktiviteler karaciğer, böbrek, testis, bağırsak ve solungaçlar dokularında ölçülmüştür. Dahası, sonuçlarımız bize Liza saliens'ten elde edilen GST aktivitelerinin sucul kirlilik için biyomarkör olarak çok yararlı olduğunu göstermektedir.