Pseudo bir kavram olarak yerel

Abstract

Bu çalışma, başta yerel yönetimler olmak üzere yerel kurumsal yapıların yerelniteliklerini Türkiye örneğinde sorgulamaktadır. Reform kelimesine verilenaşkınsal konum, yasa metinlerindeki katılımcı pratiklerin merkeziyetçiliği aşındırdığı iddiasına sebep olmaktadır. Anaakım birçok çalışmada da merkez-yerel kavramları zıtlık olarak ele alınmakta ve yerel yönetimler merkezi yönetimden özerk birimler olarak tanımlanmaktadır. Fakat söz konusu kavramlarbir zıtlıktan ziyade, ulus devletin topraksal örgütlenmesinin bütünselliğinisimgelemektedir. Ulus devletin topraksal örgütlenmesi, devletin yeniden öl-çeklenmesiyle aşınabilmekte ve yerel kurumsal faillerin neoliberal yenidenyapılandırma süreçlerindeki önemi artabilmektedir. Bu birimlerin ekonomik,siyasal ve yönetsel yetkilerinin artması merkeziyetçiliği azaltmamakta ve yerel kurumsal yapıların piyasa odaklı merkezileşme süreçlerini çeşitlenmektedir. Bu çalışmada 2000 sonrası Türkiye örneğinde, yerel yönetim reformları-nın gerçekleştiği süreçlerde yerelleşmeyi sağladığı iddia edilen ekonomik, siyasal ve idari düzenlemeler merkez-yerel bütünselliği bağlamında, kuramsalve pratik düzeyde yeniden sorgulanacaktır. Çalışmanın temel amacı, merkez-yerel zıtlığına atfedilen aşkın konumun aşılmasını sağlamaktır.