Türkiye’de Emekli Bireylerin İşgücü PiyasasınaKatılımını Belirleyen Faktörler:Mikro Ekonomik Bir Analiz

Abstract

Emeklilik, bireylerin yaşa bağlı olarak çalışma güçlerini kaybetmeleri ve yaşamlarını çalışmadan devam ettirebildikleri bir dönemi ifade etmektedir. Ancak ekonomik, psikolojik ve sosyolojik vb. birçok nedene bağlı olarak, emekli veya emekli olması gereken birey, işgücü piyasasından ya çık(a)mamakta ya da piyasaya geri dönebilmektedir. Bu noktada çalışmanın sorusu, emeklilik ile işgücü piyasasına katılım kararı arasında bir ilişkinin olup olmadığıdır. Amaç ise Türkiye’de emekli bireylerin işgücü piyasasına katılma kararını belirleyen etmenleri tespit etmektir. Çalışma, emeklilik sistemleri ve işgücü piyasası arasındaki ilişkiyi; yazın taraması ile açıklayan kuramsal bölüm ve TÜİK Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması Mikro Veri Seti (GYKMVS) üzerinden yapılan lojistik regresyon analizi bulgularını içeren uygulama bölümünden oluşmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre; emeklilikten sonra erkeklerin işgücü piyasasına dönme olasılıkları kadınlara göre çok daha yüksektir. Yüksek eğitimli ve üst gelir diliminde yer alan emekli bireylerin işgücü piyasasına dönme olasılıkları daha yüksek iken, yüksek emekli aylığı alanların daha düşüktür. Diğer taraftan kredi/borç yükünün olması emeklikten sonra işgücüne dönme olasılığını arttırmaktadır.