Ortodontik metal ve seramik braketlerin yapıştırılmasında kullanılan primersiz tek adımlık sistemin mikrosızıntı ve bağlanma dayanımlarının farklı adeziv sistemleri ile in vitro olarak karşılaştırılması

Abstract

Çalışmamızın amacı farklı tip braketlerin yapıştırılmasında kullanılan primersiz tek adımlık adeziv sistemin etkinliğini mikrosızıntı ve bağlanma dayanımı açısından in vitro koşullar altında farklı adeziv sistemler ile karşılaştırmaktır. Çalışmamızda mikrosızıntı ve bağlanma dayanımının değerlendirileceği örnekler metal ve seramik braketlerin uygulandığı 2 ana gruba, ardından da farklı adeziv sistemlerin kullanıldığı 3 alt gruba ayrılarak, 6 grup oluşturulmuştur (n=12). Braket yapıştırılmış tüm dişler termal siklus işlemine tabi tutulmuştur. Mikrosızıntı örneklerine boyama işlemleri uygulanıp, her dişten 2 kesit alınmıştır. Bağlanma dayanımı örneklerine ise sıyırma testleri uygulanıp, bağlanma dayanıklılıkları ölçülmüştür. Mikrosızıntı ve kopma bölgeleri stereomikroskop altında incelenerek, mikrosızıntı ve AAE skorlamaları yapılmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Asitlenen-yıkanan ve primersiz tek adımlık sistemlerin mikrosızıntı skorları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak kendinden asitli primer gruplarında diğer adeziv sistemlere göre oklüzal yönde anlamlı olarak daha fazla mikrosızıntı izlenmiştir (p<0.05). Farklı braket tiplerinin mikrosızıntı üzerine etkisi olmamıştır. Primersiz tek adımlık sistem ile diğer sistemlerin bağlanma dayanımı değerleri benzerdir. Metal braketler kullanıldığında primersiz tek adımlık sistemin AAE skorları, diğer adezivlerden anlamlı olarak farklı bulunmuştur. Kopma bölgeleri bu grupta daha çok braket-adeziv ara yüzeyinde ve adezivin kendi yapısı içindedir. Seramik braketlerde ise primersiz ve asitlenen-yıkanan sistemlerde AAE skorları benzerdir. Farklı braket tipinin kullanımı sadece asitlenen-yıkanan sistemde anlamlı farklılığa sebep olmuştur (p<0.05). Primersiz tek adımlık GC Ortho Connect yapıştırıcının mikrosızıntı ve bağlanma dayanımı değerleri açısından genel olarak konvansiyonel asitlenen-yıkanan sistemler ile benzerlik gösterdiği ve klinik kullanım için yeterli olduğu söylenebilir.

The purpose of this study was to compare the efficacy of the one step adhesive system without primer used for bonding different types of brackets with different adhesive system under in vitro conditions in terms of microleakage and shear bond strength. In this study, the microleakage and shear bond strength samples were divided into 2 groups including metal and ceramic brackets and then divided into 3 subgroups used different adhesive systems and finally 6 groups were formed (n=12). Thermocycling was performed to all teeth. Microleakage samples were applied to dye penetration and two parallel longitudinal sections were taken from each sample. The shear bond strength tests were performed and SBS values were measured. The microleakage and failure sites were assessed with microleakage scores and ARI using a stereomicroscope. Data were analyzed statistically. When microleakage scores were considered, there was no statistical difference between conventional acid-etching system and one step adhesive system without primer. However, in self-acid primer groups, more microleakage was observed in the occlusal direction than the other adhesive systems (p<0.05). Different types of brackets had no effect on microleakage. SBS values of the one-step adhesive system were similar with other adhesive systems. When metal brackets were used, the ARI scores of the one step adhesive system without primer were significantly different than the other groups. In this group, the failure sites were mostly in the bracket-adhesive interface and inside of the adhesive. In ceramic bracket groups, ARI scores of the one step adhesive and acid-etch systems were similar. The use of different types of bracket has lead to a significant difference only acid-etch adhesive group (p<0.05). When the results of this study were considered, one step adhesive system without primer (GC Ortho Connect) was similar to conventional acid-etching adhesive system and was sufficient for clinical use.