Mikrosensör içeren farklı essix materyallerinin yüzey pürüzlülüğünün ve aşınma direncinin in vivo karşılaştırılması

Abstract

Çalışmamızın amacı hastalara pekiştirme tedavisi süresince kullandırılan farklı essix materyallerinden üretilen pekiştirme plaklarının yüzey pürüzlülüğünün ve aşınma direncinin hastaların apareylerini kullanma sürelerini de göz önünde bulundurarak in vivo koşullarda karşılaştırmaktır. Çalışmamız kapsamında aktif ortodontik tedavisi tamamlanan 43 hasta farklı essix materyallerinin kullanımı için üç gruba ayrılmıştır. Birinci grup için Essix A+, ikinci grup için Essix ACE, üçüncü grup için Essix Plus materyalinden imal edilmiş pekiştirme plakları hazırlanmıştır. Plaklar hastaların kullanım zamanını ölçen mikrosensör içermektedir. Pekiştirme plaklarının yüzey pürüzlülük değerlerinin ve buna bağlı aşınma derecelerinin incelenmesi için non- kontakt profilometre cihazı kullanılmıştır. Altı aylık takip sonunda hastaların pekiştirme plağı ortalama kullanım süresi açısından çalışma grupları arasında herhangi bir farklılık olmadığı bulunmuştur. Essix plakların yüzey pürüzlülüğü ve aşınma dereceleri karşılaştırıldığında, ortalama yüzey pürüzlülüğü değeri (Ra) ve maksimum yüzey pürüzlülük derinliği değerleri (Rz) açısından tüm gruplarda artış gözlenmiştir. Hastaların kullandığı essix plaklardaki yüzey pürüzlülüğü değişim değerlerinin en fazla Essix A+ grubunda olduğu, ancak ACE ile Plus grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Hastaların essix pekiştirme plaklarını kullanım süreleri değerlendirildiğinde en fazla aşınma değeri gösteren materyalin A+ olduğu, ACE ve Plus materyalinin ise klinik açıdan aşınmaya karşı dirençlerinin benzer olduğu sonucuna varılmıştır.

The aim of our study was to compare the wear resistance and surface roughness of the clear retainer which were produced from different essix materials during the retention treatment in vivo conditions, taking into consideration the duration of wear of the patients appliances. In our study, fourty-three patients were randomly divided into three groups: Essix A + group, Essix ACE group, Essix Plus groups. The essix retainers contained a microsensor which were measured the wear time. Non-contact profilometer was used to examine the surface roughness of the essix retainers and related amount of abrasion. At the end of the six-month follow-up period, it was found that there were no differences between the study groups in terms of the average duration of use. When the surface roughness and wear levels of the essix retainers were compared, the mean surface roughness value (Ra) and maximum surface roughness depth values (Rz) increased in all groups. It was determined that the surface roughness changes of the essix retainers were mostly in the Essix A + group, but there were no statistically significant differences between the Essix ACE and Essix Plus groups. Considering the wear time of essix retainers, it was concluded that the essix material showing the highest abrasion value was A +, and that the ACE and Plus materials had similar clinical resistance to abrasion.