Adjuvan hormon tedavisi gören meme kanserli kadınlarda, ilaç hatırlatma mobil uygulamasının tedaviye uyum üzerine etkisi

Abstract

Bu araştırma, adjuvan hormon tedavisi almakta olan meme kanseri kadınlarda, hemşire öncülüğünde hazırlanmış ilaç hatırlatma mobil uygulamasının tedaviye uyum üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla ön test-son test kontrol gruplu, prospektif, basit randomizasyon yöntemi kullanılan, yarı deneysel bir çalışma olarak planlanmıştır. Bu çalışma, 26 deney ve 26 kontrol grubu olmak üzere toplam 52 adjuvan hormon tedavisi gören meme kanserli kadın ile yürütülmüştür. Araştırmacılar tarafından geliştirilen ilaç alarmı mobil uygulaması deney grubuna tedaviye uyum üzerine etkisini belirlemek amacıyla uygulanmıştır. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu ve İlaç Tedavisine Bağlılık/Uyum Öz-Etkililik Ölçeği (MASES) kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubunun ilk verilerinin toplanmasının ardından deney grubu 8 hafta süre ile “İlaç Alarmı” mobil uygulamasını kullanmıştır. 8 haftalık sürecin sonunda her iki gruba tekrar MASES uygulanmıştır. Deney grubundakilerin ön test – son test MASES toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p<0,05). Deney grubunun son test MASES toplam puanları ön teste göre anlamlı derede daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Gruplar arasında ise son test MASES toplam puanları açısından deney grubunun son test toplam puanları istatistiksel olarak anlamlı derece yüksek olduğu saptanmıştır (p<0,05). Bu sonuçlar, adjuvan hormon tedavisi alan meme kanserli hastalarda “İlaç Alarmı” mobil uygulamasının tedaviye uyumu arttırma konusunda etkili bir araç olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

This study was planned as a prospective, simple randomized quasi-experimental study with pretest-posttest control groups, in order to examine the effect of a nurse-led medical drug reminder mobile application on adherence to treatment in women diagnised as breast cancer receiving adjuvant hormone therapy. This study was conducted with a total of 52 women with breast cancer receiving adjuvant hormone therapy, 26 in the experimental group and 26 in the control group. The medical drug alarm mobile application developed by the researchers was used by the experimental group to determine its effect on adherence to treatment. Personal Information Form and Medication Adherence/Compliance Self-Efficacy Scale (MASES) were used to collect data. After the first data of the experimental and control groups were collected, the experimental group used the "Medical Drug Alarm" mobile application for 8 weeks. At the end of the 8 weeks period, MASES was applied to both groups once again. According to the data of the study, when the pre-test post-test confidence scores of the experimental group were examined. A statistically significant difference was found between the pretest and posttest MASES total scores of the experimental group (p<0.05). It was determined that the post-test MASES total scores of the experimental group were significantly higher than the pre-test. It was found that there was a statistically significant difference between the groups in terms of post-test MASES total scores (p<0.05). In line with these results, we concluded that the "Medical Drug Alert Mobile Application" was an effective tool in increasing treatment compliance.