Diskoid Lupus Eritematozus Hastalarının Klinikoepidemiyolojik Profili ve Sistemik Hastalıklarla İlişkisi

Abstract

Amaç: Lupus eritematozus (LE), kütanöz ve sistemik tipleri olan otoimmun bir hastalıktır. Diskoid LE (DLE), en sık görülenkutanöz formudur. DLE lezyonlarının çoğu güneş gören yerlerde lokalizedir.DLE hastalarının %5-30’u sistemik LE (SLE)’ye ilerleyebilmektedir. Bu nedenle, DLE hastaları SLE bulGüları açısındandikkatlice değerlendirilmelidir.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 2004-2020 yılları arasında, 18 yaş üzeri 67 DLE hasTaşı dahil edildi. Hastaların demografikbilgileri, eşlik eden hastalıkları ve kan değerleri kaydedildi. Hamileler çalışma dışında bırakıldı.Veriler SPSS 25.0 programıyla analiz edildi. Kategorik veriler, Pearson ki-kare testi (gerektiğinde Fischer’ın kesin testi),kantitatif veriler bağımsız T-testi ile değerlendirildi.BulGülar: Çalışmada, yaş ortalamaları 41.94±13.85 olan 23 kadın (34.3%), 44 erkek (65.7%) hasta bulunmaktaydı. ANApozitifliği, benekli tarzda ANA pozitifliği, SS-A pozitifliği ve otoimmun hastalık öyküsünün anlamlı bir şekilde SLE’yeilerleme ile ilişkili olduğu görüldü (sırasıyla p:0,024; 0,007; 0,000; 0,021).Sonuç: Generalize lezyonlar, ANA pozitifliği, eklem ağrısı, anemi, lökopeni, trombositopeni ve artmış sedimenTaşyon hızıgibi bulGüların SLE’ye ilerleyen hastaların tespitinde yardımcı rol oynadığı düşünülmektedir. Çalışmamızda otoimmunhastalık öyküsü, ANA (özellikle benekli tipte) ve SS-A pozitifliğinin SLE’ye ilerleme ile ilişkili olduğu gösterilmiştir.SLE’ye ilerleme konusunda dikkat edilmesi gereken özelliklerin bilinmesiyle, riskli hastaların tespiti ve yakın takibininsağlanabileceğini düşünmekteyiz.