Akut Miyeloid Lösemili Hastalarda Kültür Pozitifliğinin Tedaviye Yanıt ve Sağkalıma Etkisi; Tek Merkez Verileri, Geriye Dönük Araştırma

Abstract

Amaç: Akut miyeloid lösemi (AML) indüksiyon ve kurtarma tedavileri ile uzamış ve derin nöt- ropeni gelişmekte, bu dönemde ortaya çıkan enfeksiyonlar mortalitenin önemli bir nedenini oluşturmaktadır. Çalışmamızda merkezimizde yatırılarak tedavi edilen yeni tanı veya nüks AML tanılı hastalarda takipleri boyunca alınan kan, idrar ve balgam kültürlerinde üreme saptanmasına etkili faktörleri ve kültür pozitifliğinin hastalık sonlanımına olan etkisini incelemeyi amaçladık. Hastalar ve Yöntem: Eylül 2019-Nisan 2022 tarihleri arasında Pamukkale Üniversitesi erişkin hematoloji bölümünde yatırılarak indüksiyon veya kurtarma tedavisi verilmiş olan AML tanılı 50 hastanın verileri geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Ortanca yaşı 67 olan 50 AML hastasının %46’sında en az bir vücut sıvısı kültüründe mikroorganizma saptandı. Hastaların hastalık durumlarının, yaş ve cinsiyetlerinin, hastaneye yatıştaki laboratuar sonuçlarının kültür pozitifliği görülme oranını etkilemediği ancak kemote- rapi içeren tedaviler alan hastalarda hipometile edici ajan ile tedavi edilen hastalara göre daha yüksek oranda kültür pozitifiliği saptandığı görüldü (%55.9’a karşı %25, p= 0.041). Kan kültürü pozitif saptanan hastaların tedavi sonunda %29.4’ü kaybedilirken, kan kültüründe mikroorganiz- ma saptanmayan hastalarda bu oran %6.1 olarak saptandı (p= 0.037). Sonuç: Çalışmada elde edilen veriler özellikle kültür pozitifliği saptanan olgularda sağkalımın kötü olduğunu bir kez daha göstermiştir. Ciddi enfeksiyon gelişme riskini arttıran durumları belirlemek ve bu durumlara yönelik koruyucu sağlık politikaları geliştirmek gerekmektedir. Bu çalışmada elde edilen veriler; AML tanılı hastalarda ateşli dönemde alınan kültür sonuçlarının takibi ve enfeksiyon kontrol önlemlerinin uygulanması gerektiğini göstermesi açısından önem- lidir.