Bir üniversite hastanesi yenidoğan yoğun bakım ünitesinde prematüre bebeği yatan ebeveynlerin stres düzeyi ve baş etme yöntemleri

Abstract

Bu araştırmanın amacı; yenidoğan yoğun bakım ünitesinde bebeği yatan ebeveynlerin stres düzeylerinin ve baş etme yöntemlerinin belirlenmesidir. Araştırma bir üniversite hastanesinin yenidoğan yoğun bakım ünitesinde Mart 2012 – Mayıs 2013 tarihleri arasında yatan 101 prematüre bebeği ve ebeveynlerini kapsamaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatürden yararlanılarak hazırlanan anne-baba tanıtım formu, bebek tanıtım formu, ebeveynlerin stresle baş etmede kullandıkları yöntemlerin değerlendirilmesi formu, “Stres ile Başa Çıkma Tarzları Ölçeği”, “Sürekli Kaygı Envanteri”, “Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi Anne-Baba Stres Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın yapılabilmesi için Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’ndan ve araştırmanın yürütüldüğü kurumdan yazılı izin alınmıştır. Araştırmanın verileri SPSS paket programıyla analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda ebeveynlerin sürekli kaygı puan ortalamaları 44,07±11,43; ebeveynlerin YYBÜ Anne-Baba Stres Ölçeği toplamından aldıkları puan ortalamaları 3,23±0,98; Görüntü ve Sesler alt grubu puan ortalaması 3,03±1,03, bebeğin Görünümü ve Davranışları alt grubu puan ortalaması 2,90±1,23, AnneBaba Rolü alt grubu puan ortalaması 2,90±1,23 bulunmuştur. Bebeklerin tanıtıcı özelliklerine göre ebeveynlerin YYBÜ Anne-Baba Stres Ölçeğinde solunum cihazında bağlı olma durumundan etkilendikleri saptanmıştır. Ebeveynlerin tanıtıcı özelliklerine göre ebeveynlerin YYBÜ Anne-Baba Stres Ölçeğinde yaşayan çocuk sayısından etkilendiği saptanmıştır. Ebeveynlerin yaş grubu, eğitim ve çalışma durumu, evlilik yılları, gebelik sayısı, yaşayan çocuk, aileye yardımcı kişi, bebek yaşı, solunum cihazına bağlanma durumlarından stresle başa çıkma tarzları ölçeği alt boyutlarından etkilendiği bulunmuştur. Yenidoğan yoğun bakım ünitesi çalışanları ebeveynlerin tüm ihtiyaçlarını belirlemek için aile merkezli yaklaşım önerilmektedir.

The purpose of this research is to determine stress level and the methods of it handling of the parents whose preterm baby is in newborn intensive care unit. The research comprises 101 preterm babies who were in newborn intensive care unit of a university hospital between March 2012 and May 2013. Following forms, which are prepared by the researcher after reviewing the literature, are employed for the data base: Parents identification form, baby identification form, evaluation of methods used by parents for stress coping, “Ways of Coping Inventory”, “Trait Anxiety Inventory” and “Parental Stressor Scale: Neonatal Intensive Care Unit (PSS:NICU).” The grant was approved beforehand by the Ethics Committee for Clinical Researches, Medical Faculty of Pamukkale University and by the hospital facility in this research was conducted. The data collected during the research was analysed with SPSS program. The findings of the research are: the middle values for Trait Anxiety Scores for parents: 44,07±11,43, the middle values for the Parental Stressor Scale for Mothers: 3.23±0,98 According to preterm babies’ identification forms, it has been found that parents are affected from respirator attachment in the Parental Stressor Scale. According to parents’ identification form, it has been found that parents are affected form of the number living babies in the Parental Stressor Scale. It has been found that the lower bounds of Ways of Coping Inventory for parents are affected from age group, education and working status, marriage years, the number of pregnancy, living babies, family helper, baby age and put on ventilator status. For determining all the needs of parents, applying family-focused approache is suggested to the Newborn Intensive Care Unit personnel.