Genç futbolcularda dar alan oyunlarının açık beceri çabukluk performansına etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, dar alan oyunlarının genç futbolcularda açık beceri çabukluk performansına etkisinin incelenmesidir. Araştırmaya Denizlispor U-16 takımından 19 sporcu katılmıştır. Futbolcular 9 futbolcu kontrol grubu ve 10 futbolcu 5v5 dar alan oyun grubu olarak iki gruba ayrılmıştır. Kontrol grubundaki futbolculara günlük futbol antrenmanlarının yanında düz koşu antrenmanları, dar alan oyunu grubundaki futbolculara ise 8 hafta boyunca 30x40 m saha ölçülerinde 5v5 dar alan oyunları antrenmanları yaptırılmıştır. Futbolcuların Açık Beceri Çabukluk Testi ön-test ve son-test ölçümlerinde Reaktif Çabukluk Test protokolü kullanılmıştır. Verilerin analizinde numerik veriler için ortalama ve standart sapma, kategorik veriler için sayı ve yüzde değerleri verilmiştir. Numerik verilerin dağılımı için histogram grafikleri ve Skewness testleri kullanılmıştır. Analizlerde numerik veriler değerlendirilirken gruplar arası karşılaştırmalarda Man Whitney U testi, grup içi karşılaştırmalarda ise Wilcoxon testleri kullanılmıştır. Antrenman grubundaki deneklerin grup içi açık beceri çabukluk testi hareket zamanı, sprint zamanı, toplam zamanı ve karar verme zamanı ön-test ve son-test değerleri arasında anlamlı gelişim olduğu bulunmuştur (p<0,05). Kontrol grubundaki deneklerin grup içi açık beceri çabukluk testi hareket zamanı, sprint zamanı, toplam zamanı ve karar verme zamanı ön-test ve son-test değerleri arasında anlamlı bir gelişim bulunmamıştır (p>0,05). Yapılan analizler sonucunda, deneklerin gruplar arası açık beceri çabukluk testi hareket zamanı, sprint zamanı, toplam çabukluk zamanı, karar verme zamanı zamanları gelişim değerleri karşılaştırıldığında anlamlı bir fark olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Yapılacak futbol antrenmanlarında dar alan oyun antrenmanlarına yer verilmesinin, sporcunun karar verme performansını geliştireceği düşünülmektedir.

The aim of this study is to examine the effect on open skills performance of small sided games in young football players. 19 athletes from Denizlispor U-16 team participated in the research. The players were divided into two groups as 9 players Control Group and 10 players 5v5 Small-Sided Game Group. The football players in the control group were trained for straight running, and the football players in the narrow field game group were trained for 5v5 small-sided games with 30x40 m field size for 8 weeks. The Reactive Agility Test protocol was used in the pre-test and post-test measurements of the open skill agility test of the footballers. In the analysis of the data, mean and standard deviation were given for numerical data, number and percentage values were given for categorical data. Histogram graphics and Skewness tests were used for the distribution of numerical data. While evaluating the numerical data in the analyses, Man Whitney U test was used for intergroup comparisons and Wilcoxon tests were used for in-group comparisons. It was found that there was a significant improvement between the pre-test and post-test values of the open skill agility test movement time, sprint time, total time and decision-making time of the subjects in the training group (p<0.05). There was no significant improvement between the in-group open skill agility test movement time, sprint time, total time and decision-making time pre-test and post-test values of the subjects in the control group (p>0.05). As a result of the analysis, it was determined that there was no significant difference when the subjects' developmental values of open skill quickness test movement time, sprint time, total quickness time, decision time were compared (p>0.05). It is thought that the inclusion of small-sided game training in football training will improve the decision-making performance of the athlete.