Estrangement and alienation of characters in John Banville’s kepler

Abstract

Modernism and Postmodernism are considered interrelated literary movements; they neither oppose nor follow each other. John Banville's work, Kepler, can be defined as an example of postmodernism with its Historiographic Metafictional style. Banville feels the urge to capture the sensation of alienation that a scientist in the Middle Ages might have had toward his time, his surroundings, even his own family, and himself. Although the life of a medieval scientist is described as the subject, it is one of the topics of our day that the person becomes distant from himself and his environment, being alone and becoming alienated as a result. The author sheds light on today's society through the characters he brings to life by blending a modern problem with the past. By offering background information on Alienation, and estrangement Chapter One gives an insight into the concept of literature. The suffering of the characters under the roles assigned to them and the incompatibility in their relations with each other are mentioned in Chapter Two. The relationships between the characters, whether modern or not, have shaped human behavior, and with the effect of the conflicts in their inner world, the characters have become lonely, excluded, and lost their inner peace while searching for reality. This study aims to analyse Banville's Kepler to create a connection with the problem of alienation and estrangement of characters throughout the novel. Another issue that will be discussed in this thesis is whether the alienation felt by human beings in the society they live in, be it modern or not, exceeds the limits of time. This study puts forward that Banville's work reflects those individual thoughts that shape personality and alienation is a natural reaction to the environment and social conditions

Modernizm ve Postmodernizm birbiriyle ilişkili edebi akımlar olarak kabul edilir; birbirlerine ne karşı çıkarlar ne de birbirlerini takip ederler. John Banville'in Kepler adlı eseri, Tarihsel Üstkurmaca tarzıyla postmodernizmin bir örneği olarak tanımlanabilir. Banville, Ortaçağ'da bir bilim insanının zamanına, çevresine, hatta ailesine ve kendisine karşı hissetmiş olabileceği yabancılaşma duygusunu yakalama dürtüsünü hisseder. Konu olarak bir ortaçağ bilim adamının yaşamı anlatılsa da kişinin kendinden ve çevresinden uzaklaşması, yalnızlaşması ve bunun sonucunda yabancılaşması günümüzün konularından biridir. Yazar, modern bir sorunu geçmişle harmanlayarak hayat verdiği karakterler aracılığıyla günümüz toplumuna ışık tutar. Yabancılaşma ve yabancılaştırma üzerine arka plan bilgisi sunan birinci bölüm, edebiyat kavramına dair bir fikir verecektir. Karakterlerin kendilerine biçilen rollerin altında ezilmeleri ve birbirleriyle olan ilişkilerindeki uyumsuzluklara ikinci bölümde değinilecektir. Modern olsun ya da olmasın karakterler arasındaki ilişkiler insan davranışlarını şekillendirmiş, iç dünyalarındaki çatışmaların da etkisiyle karakterler yalnızlaşmış, dışlanmış ve gerçekliği ararken iç huzurlarını kaybetmişlerdir. Bu çalışma, Banville'in Kepler romanını analiz ederek, roman boyunca karakterlerin yabancılaşma ve uzaklaşma sorunuyla bağlantı kurmayı amaçlamaktadır. Bu tezde tartışılacak bir diğer konu ise, modern olsun ya da olmasın, insanın içinde yaşadığı toplumda hissettiği yabancılaşmanın zamanın sınırlarını aşıp aşmadığıdır. Bu çalışma, Banville'in eserinin kişiliği şekillendiren bireysel düşünceleri yansıttığını ve yabancılaşmanın çevreye ve toplumsal koşullara karşı doğal bir tepki olduğunu ortaya koymaktadır.