Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Ağır Covid-19 Hastalarında Farklı Solunum Desteği Yöntemlerinde Alveolo-arteriyel Oksijen Gradyanı ve Mortalitenin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Ağır pnömoni, koronavirüs hastalığı-2019 (COVİD-19) enfeksiyonunda önemli bir mortalite nedenidir. Bu çalışma, yoğun bakım ünitesinde takip edilen ağır COVİD-19 hastalarında hipoksemik solunum yetmezliği tedavisinde kullanılan nazal kanül, yüksek akışlı nazal kanül, non-invaziv pozitif basınçlı ventilasyon ve invaziv mekanik ventilasyon ile solunum desteğine göre pulmoner gaz değişimini ve mortaliteyi değerlendirmeyi hedeflemektedir. Gereç ve Yöntem: Pamukkale Üniversitesi Hastanesi Anesteziyoloji Yoğun Bakım Ünitesi’nde tedavi gören 140 ağır COVİD-19 hastasının kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların 3, 7, 14 ve 21. günlerdeki arteriyel kan gazı sonuçları kaydedildi. Bulgular: Hastaların alveolo-arteriyel oksijen gradyanı karşılaştırıldığında nazal kanül ile oksijen alan hastaların alveolo-arteriyel oksijen gradyanı, yüksek akışlı nazal kanül, non-invaziv ve invaziv mekanik ventilasyon desteği alan hastalara göre anlamlı olarak daha düşüktü. Diğer gruplar kendi arasında karşılaştırıldığında yüksek akışlı nazal kanül, non-invaziv ve invaziv mekanik ventilasyon desteği alan hastaların alveolo-arteriyel oksijen gradyanları arasında anlamlı fark izlenmedi. Entübe olarak kabul edilen hastaların mortalitesinin diğer gruplara göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu izlendi. Sonuç: Ağır COVİD-19 hastalarının kabul sırasında ve 3 haftalık takipte invaziv ve non-invaziv oksijen desteğinin benzer alveolo-arteriyel oksijen gradyanları ile sonuçlandığını ancak entübe olan hastaların mortalitelerinin daha yüksek olduğu izlendi.