Bipolar bozukluk tanılı hastalarda motivasyonel görüşmenin baş etme, işlevsellik, tedaviye uyum ve yaşam kalitesine etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı bipolar bozukluk tanılı hastalarda motivasyonel görüşmenin baş etme, işlevsellik, tedaviye uyum ve yaşam kalitesine etkisini incelemektir. Araştırma, ön test-son test ve izlem ölçümlerinin olduğu paralel grup, randomize kontrollü olarak tasarlanmıştır. Araştırmada, basit randomizasyon yöntemi kullanılmıştır. Araştırma, Pamukkale Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Habib Kızıltaş Psikiyatri Hastanesi Toplum Ruh Sağlığı Merkezi'nde Haziran 2022-Ağustos 2023 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırma 24 müdahale ve 24 kontrol grubu olmak üzere 48 bireyle yapılmıştır. Araştırmanın verileri; tanıtıcı bilgi formu, Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (BÇTDÖ), Bipolar Bozuklukta İşlevsellik Ölçeği (BBİÖ), Morisky Tedaviye Uyum Ölçeği (MTUÖ) ve Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu (DSÖYKKF) kullanılarak toplanmıştır. Müdahale grubundakilere 6 oturumluk motivasyonel görüşme uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir girişim yapılmamıştır. Veriler; müdahale öncesi, müdahale sonrası ve müdaheleden sonraki 3. ay (izlem) olacak şekilde değerlendirilmiştir. Müdahale grubundaki bireylerin müdahale sonrası ve müdahaleden sonraki 3. ay izlem BÇTDÖ ve DSÖYKKF düzeyleri, kontrol grubundakilerden daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Müdahale grubundakilerin müdahale sonrası ve müdahaleden sonraki 3. ay izlem MTUÖ, DSÖYKKF, BÇTDÖ ve BBİÖ puanlarında yükselme olduğu saptanmıştır (p<0,05). Müdahale grubundakilerin müdahale sonrası DSÖYKKF ile BBİÖ düzeyi; müdahale sonrası ve müdahaleden sonraki 3. ay izlemde ise MTUÖ ile DSÖYKKF ve BBİÖ düzeyleri arasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir (p<0,05). Bu bağlamda, motivasyonel görüşme; bipolar bozukluk tanısı almış bireylerin stres yönetimi ve baş etme, daha etkili bir iletişim kurabilme, günlük yaşam aktivitelerinde işlevsellik düzeylerinde iyileştirme, tedaviye uyum sağlayıp hastalık nükslerini ve tekrarlı yatışları önleme ve yaşam kalitesini artırmada önemli bir psikososyal müdahale olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Psikiyatri hemşirelerinin terapötik ilişki temelinde motivasyonel görüşme uygulamasının bipolar bozukluk hastalarının yaşam kalitesini ve işlevselliğini arttıracağı düşünülmekte ve bu uygulamanın psikiyatri kliniklerinde kullanımının yaygınlaştırılması önerilmektedir.

This study aimed to examine the effect of motivational interviewing on coping, functioning, treatment adherence and quality of life in patients with bipolar disorder. The study was designed as a parallel group randomized controlled trial with pretest-posttest and follow-up measurements. Simple randomization method was used in the study. The research was conducted at Pamukkale University Health Research and Application Center Habib Kızıltaş Psychiatric Hospital in the Community Mental Health Center between June 2022 and August 2023. The study was conducted with 48 individuals, including 24 intervention and 24 control groups. The data of the study were collected using a descriptive information form, Coping Attitudes Assessment Scale (COPE), Bipolar Disorder Functionality Scale (BDFS), Morisky Medication Adherence Scale (MMAS) and World Health Organization Quality of Life Instrument (WHOQOL-BREF). The intervention group received 6 sessions of motivational interviewing. The control group did not receive any intervention. Data were evaluated as pre-intervention, post-intervention and 3 months after the intervention (follow-up). It was determined that the individuals in the intervention group had higher levels of COPE and WHOQOL-BREF-TR in the follow-up after the intervention and at the 3rd month after the intervention than those in the control group (p<0.05). It was determined that there was an increase in the post-intervention and 3-month post-intervention follow-up MMAS, WHOQOL-BREF, COPE and BDFS scores of those in the intervention group (p<0.05). Post-intervention WHOQOL-BREF and BDFS levels of those in the intervention group; After the intervention and at the 3rd month follow-up after the intervention, a statistically significant positive relationship was detected between MMAS and WHOQOL-BREF and BDFS levels (p<0.05). In this context, it was concluded that motivational interviewing is an important psychosocial intervention for individuals diagnosed with bipolar disorder to manage and cope with stress, to communicate more effectively, to improve their level of functionality in daily life activities, to adapt to treatment, to prevent disease relapses and repeated hospitalizations and to improve quality of life. It is thought that psychiatric nurses' application of motivational interviewing on the basis of therapeutic relationship will increase the quality of life and functioning of bipolar disorder patients and it is recommended that this application should be expanded in psychiatric clinics.